Kargadan mektup

Merhaba blog, rumuzumun karga olmasından mütevellit, kuşlar arasında sevilen sayılan bir insanımdır. Tabi yine aynı kuşlar herşeyi gördüğünden, benim burada yazdığımı da şipşak öğrenmişler. Karga kardeşlerimden birisi bir sıkıntısını dile getirmiş. Ben de size kendi müdahelemi yapmadan olduğu gibi sunuyorum...

"Karga abi nasılsın, seni ailecek okuyor ve beğeniyoruz. Eğer bu mektubu yayınlarsan çok severim. Ay sevinirim, kanadım sürçtü...

Efendim aslında normal şekilde işimdeyim gücümdeyim ama, rahat bırakılmıyorum. Evet bizzat taciz ediliyorum. İnsanların bu karga problemi nedir, anlayamıyorum.
Kuş beyinli olan ben miyim, yoksa insanlar mı? Yoksa durumun b..ka sarması sonucunda, illa birilerine sardırıp kurtulma telaşı mı bu?
Ne oldu da delirdi bu deli, diyeceksiniz. Açıklıyorum efendim. İlkokulda daha dimağlar taptazeyken, istenen yere bükülme şansı varken öğretilen bir şarkı var. Başrolde de ben (karga)

Şarkı şöyle:

Karga karga gak dedi
Çık şu dala bak dedi
Çıktım baktım o dala
Şu karga ne budala

Gel de çıldırma... Gel de delirme...

Satır satır inceleyelim ve sonuca bakalım...

Karga karga gak dedi eeee allame i cihan olmaya gerek yok herhalde. Ne diyem mahmut mu diyem?

Çık şu dala bak dedi işi gücü yok...peki desin bakalım.

Çıktım baktım o dala senin de işin gücün yok. Peki çık bakalım. bomba geliyor hazır olun...

Şu karga ne budala haaaa sen kuş beyinlinin lafına uyup, dala çıkıyorsun. Sonra kargaya laf sokuyorsun. Senin salaklığının bekçisi ben miyim kardeşim? Adam gibi otursana evinde. Hem dersin ki, klavuzu karga olanın burnu ... kurtulmaz. Sonra da ilk fırsatta hoopp. Kokoreç, işkembe seven bir ırktan ne beklenir ki?

Off off çok dertliyim çok. Daha o la fontaine denen terbiyesizin foyasını meydana çıkaracağım. Düşün yakamdan yahu..."