Karmaşık ilşkilerin cevapsız soruları

Anlayamadıklarımızla boğuşmak, yorulmak, savaşmak, yenilmek, bıkmak!!!

Yeter artık demişti yüreği kabul edemiyordu. Çekip gitmek isteyeceğine, duyduklarının aksine sanki daha da bağlanıyordu cevapsız sorulara... O kadar cezbedici olmuştuki artık sevgisini aşmıştı savaşı. Sadece bu bulmacayı çözme karmaşası için tüm ordusunu feda etmeye hazırdı adeta.. Cephanelik son sevgilerini heba edip bir kaç damlacık cevaptı istediği..

Hangi ilişki yaşamaz ki bu karmaşaları.. Her sevgiliye sevilen kişi karmaşık ve çözülmez gelmez mi? Ama bunlar nereye kadar böyle gidebilir?? Acaba karmaşık denilen dönem yalnızca bellli bir zamandan mı ibarettir. Yoksa karşınızdaki kişinin ilişkiyle ilgili kararsızlıklarını mı anlatmalı bu dönem bize. O kadar çok soru çoğaltabiliriz ki bu konuyla ilgili artık kedimizi soru profesörü olarak görmemiz an meselesi olur. İşin en kötüsü sorular bu kadar açık ve netken cevaplar nasıl daha da karıştırıverir kafamızı. Sorduğumuz soruyu aydınlatmayı bırak sevgiliyle her konuşulan saat yeni sorular nasıl üretilebilir sonsuzca.

Karşındakinden çıkan bekleme, sabretme sözcükleri nereye kadar oyalar kalbi. Ya da ne kadar gerçektir? İnanmalı mı yoksa sonsuzca emeklere rağmen vazgeçmeli mi aşkından?? Ya da En kötü ne olabilr deyip sabretmeli mi? Ama sonuca ne kadar dayanıklıdır yüreklerimiz.. Her sonuca hazır ederiz ya kendimizi.. Bizim kafamızdaki en kötü sonuç ihtimaliyle karşımızdakinin ihtimali arasındaki uçurum ne kadardır. Ve ne kadar olan bu sonuçlara biz ne kadar hazırızdır gerçekten!!!

Hayır diyebilmek neden o kadar zor olur bizim için... Karşındakine kavuşmanın yılları aşmasının hatırımı vardır bu bekleyişlerde. Ona duyulan doyumsuz özlem içinmidir bu kadar çektiğimiz eziyet. Ya da aşkımızın daha ne kadar ileri gideceği merakı mıdır bu yaptıklarımız. Kendi sınırlarımızı delicesine zorlamalarımız ve hiç'e saymamız değerlerimizi... Neden?? Ne için?? Nereye kadar??

Son raddelerde öyle bir ana gelişimiz pes ettiğimiz anlamındamıdımıdır acaba. Sevgili artık kendi görevinden çıkıp sadece bir gizli cevap bulmacasımıdır bizim için. Beklenilen aşk sözcükleri yerine bir sıcak gülüş yerine nedir bu cevaplara hapseden bizi?? En kötü bu bizim kuruntumuzmudur aslında. Belki karşımızdakine de biz öyle gelirken bu aşk karmaşasının bize yaptığı oyun mudur bu?? Bu karmaşayı çözmek için daha kaç satır kirleticek kalbimiz. Kaç sayfasından vazgeçicek.. En kötü soru ise acıda olsa gerçekten kavuşabilicek mi beklediği cevaplara??

Son haykırışlarıydı bu onun kendine.. Son oyunuydu cezbedici sorularla.. Kararlıydı mutlu olmak için. Çok istekliydi başarmaya.. Tüm güçleriyle sabretmeye programlamıştı kalbini pes etmicekti bu yolda. Karşınsındaki ne düşünürse düşünsün bu savaşta kendiyleydi. Artık onu kazanmak, ona kavuşmak hayal olmuştu. Ama kavuşabiliceği şeyler kalmıştı hayat kırıntılarında. O cevaplar için bir süre daha istedi sabır Allahtan. Ve devam etti yoluna. Çünkü bilmek hakkıydı. Bu kadar karmaşıklaştıran birbirlerine duydukları aşkmıydı yoksa sevgilinin güzel gözlerinden çıkan yalanlarlarmıydı??Kalp hangisine daha yakındı. Zamanın oynadığı oyunlara inanmıyordu artık. Zaman yalandı, uzaklık yalandı, imkansızlık yalandı seven kalp için... Cevaplara kavuşma arzusunda tek korktuğu şey ise onu bu kadar sevmesini sağlayan acaba bu karmaşıklık mıydı?? Hadi şimdi cevabı duy duyabilirsen.. Artık geriye kalan Sevgilimi yoksa cevaplar mıydı önemli olan karmaşık bir ilişkide!!!