Kemal Burkay’ın “kedi”si, Şenol Güneş’in “stoper”i...

Yakınma, üstü kapalı konuşma, dokundurma; olmadı, suçlama!..

Bir zamanlar övdüğünü, işine gelmeyince, ipleri koparmak üzereyken yerme!..

Lafı dolandırma, çarpıtma, “ben”i öne çıkartarak övünme!..

(Övünenin “ben” deyişi,  beni alır Montaigne’in “ben”ine  götürür:

“Herkes önüne bakar, ben içime bakarım; benim işim yalnız kendimledir. Hep kendimi gözden geçiririm, kendimi yoklarım, kendimi tadarım… Bir şey öğretmem, sadece anlatırım.”)

Şenol Güneş’in “ben”ine acaba hangi açıdan bakmak gerekir?

Düşün, uygun olanı bulabilirsen bul!

*****

Şenol Güneş, “edebi” konuşmayı sever, yakınmayı da...

Şenol Güneş’in hakemlerden yakınmasıyla ilgili her söylediğinde yerden göğe kadar haklı, diyelim. Sözgelimi, Başakşehir-Beşiktaş maçından sonra dediklerine ilişkin kimi “utangaç sorular” sormayı deneyelim:

Ya Gökhan Töre’nin, düdük çaldıktan sonra topu büyük bir iştahla ta uzaktan kaleye göndermesi?

Ya Tolga Zengin'in, rakibe kırmızı kart gösterilmesi için hakemin başına üşüşen arkadaşlarına destek olmak için hakemin yanına bir hışımla koşup gitmesi?

Ya hakemin, Gökhan Töre ile Tolga Zengin’e “sarı” göstermemesi?

Şenol Güneş ne zaman alkış alırdı?

Bunları da dile getirerek...

İnandırıcılık budur, gerisi “lafı güzaf”tır!.

(Sadece Şenol Güneş’in dediklerine bakan, maça bakmayan, baksa bile baktığını görmeyenler, Şenol Güneş’in haklı olduğunu söyler. Haklı olduğunu söylerken bir başkasını/ haksızlığı gizlemek, Şenol Güneş’ten çok, Beşiktaş’a zarar verir.)

*****

Şenol Güneş, çözüm ararken zorlanıyor; Kemal Burkay’la “yok”ta birleşiyor.

Kemal Burkay’ın “yok”u “Gülümse” adlı şiirinde:

“Tut ki karnım acıktı, anneme küstüm

Tüm şehir bana küskün

Bir kedim bile yok anlıyor musun”

İşte,  “...bile yok”,  yakınma ve boş girişimlere bakılırsa, Şenol Güneş’i anımsatır. Çünkü Güneş de, “yok” üzerinden,  “kayıpsız” bir şubat geçirmek istiyor/du.

Kemal Burkay’ın gerçekten “kedisi” yok mu ya da “kedim olsun” çabası var mı?

Bilmemiz olanaksız!

Ama Şenol Güneş’in bir “stoper”inin olmadığı, olsun diye çabası olduğu biliniyor. Gel gör ki, TFF’nin kuralları “geçici yok”u var sayamıyor.

İşte, Kemal Burkay ile Şenol Güneş, farklı da olsa, “yok”ta birleşiyorlar.

Şenol Güneş’in, aslında “var”ı, nasıl “yok” oldu?

(Ersan Gülüm, kulübüne para kazandırarak, “yuva”dan Çin’e uçtu; tümden “yok” oldu. Rhodolfo  sakatlandı, sezonu kapattı. Marcelo, Ziraat Türkiye Kupası’nda kırmızı kart gördü.. Güneş, nasıl olsa birini orada oynatacaktı. Oynayan belki parlayacak, tersi olursa, “orası onun yeri değil, ihtiyaçtan orada oynadı” denerek eleştirilmeyecekti. Öyle de oldu. “Zoraki stoper” Necip Uysal, “çiçeği burnunda stoper” Alexis Delgado ile idare etti!.)

Son söz:

Şenol Güneş’in bir “stoper”i bile yok, ama Başakşehir maçında kazanılan birkaç puan değerinde 1 (yazıyla bir) puanı var.

https://www.facebook.com/turgutcelik

https://twitter.com/#!/turgutcelik

turgutce@yandex.com