Kendi yolumda ilerliyorum, müsaade eder misiniz lütfen !...

Tüm tanıdıklarımdan duyduğum ortak yegane cümledir  “Ama sen farklısın, hemen muhabbet etmeye başlayıp kaynaşabiliyorsun. Çok neşelisin, hep gülüyorsun”.  Evet, aynen öyleyimdir.  “Peki nasıl yapabiliyorsun?” sorusu gelir arkadan. Basit. Canımın istediklerine kulak veririm sadece. Ancak kendi isteklerime hizmet ettiğimde mutlu olurum çünkü. Bu kadar basittir bakış açım. Kendi hayatımda yönetmen, senarist, başrol oyunculuğu görevlerini başkalarına verip, kendi romanımda figüranlığa boyun eğdiğim sürece mutlu olamam. Canımın istediğini yapabildikçe bağımsız ve güçlü olabilirim. Tek seferi olan bu yolculukta istediğim duraklarda inebilirim. Var olmak için denemek gerekir bilirim. Yeni şeyler tecrübe ettikçe var olabilirim, gülebilirim. Yenilendikçe. Çünkü yenilenmek güzeldir. Yeni insanlar tanımak ise bir harika.  Başkaları konuştuğunda yeni şeyler öğrenirim. Çünkü bilirim ki, ben kendimi anlattığım sürece sadece beynimdekileri tekrar ederim. Mesela sınırsız, eğlenceli ve özgür olabilmek güzeldir bence. Gittiğim restaurantlarda yemek yapabilmek, sahilde bakla falı bakan kadına dönüp, hadi gel sende kahve iç bende sana kahve falı bakayım demek samimi gelir bana. Çoğu kişi yadırgar bunları belki ama, beni gerçekten tanıyanlar bunlara yabancı değildir.   Benim için yenilenmek, saçını başını değiştirmek, yeni kıyafetlerinle ortalıkta salınmak değildir. Yeri gelir bir tek cümle duyar ve yenilenirim ben. Bu cümleyi kimden duyacağımı kestiremem, işte o yüzden yepyeni insanları katarım hayatıma. En iyi bildiğim şey, tek bir mumun binlerce mum yakabilecek güçte olduğudur.   

 

Yanılırım elbette arada sırada. Yanılmak büyümektir. Büyümek olgunlaşmak, olgunlaşmaksa mutlu olmaktır. Hayatımı en basite indirgenmiş şekilde yaşarım, severim, sevinirim, mutlu olurum. Sinir de olurum elbette. Mesela, beni ben yapan hareketlerimi değiştirmeye çalışanlara ayrı bir sinir olurum. Dünyaya at gözlüğü eşliğinde gelmiş ve bunu gururla en kıymetli aksesuarıymış gibi taşıyıp, başkalarına “diğer” muamelesi yapanlara sinir olurum.  Zıt kutuplar çekmez beni. İnsanım ben derim, mıknatıs değil. Kalbim dümenimdir. Hayat felsem ise yanıltma. Yanılabilirim ama yanıltmamaya özel özen gösteririm. İşte o zaman sevildiğimi en yoğun şekilde hissederim. Hissettikçe yaşar, yaşadıkça yeni insanlarla tanışır, tanıştıkça yenilenir, yenilendikçe mutlu olurum.

 

Kendi içinde kendi mutluluk döngünü kurduğun anda tebrikler, artık sende mutlusundur.

 

Yaşadığın an’da mutlu ol. O an senin hayatın…

 

Sevgiyle,