Kherion ve Pholos

“Bu yanlış hatırlamıyorsam iyi olan ikinci at adam!”

“Nasıl iyi olan ikinci at adam?”

“Bu At adamlardan Kherion ve Pholos bunlar diğerlerinden farklılar. Sonra detaylı Kherion’u anlatacağım ama şimdi birkaç bir şey söylemek istiyorum. Haklarında bilgi vereyim. Çünkü bunları dinlemek zorundasınız. Gördüğünüz gibi tam at adamların içindeyiz. Mecburuz. Hepimizin bu konuda bilgili olması gerekiyor.”

Muhtar heyecanlıydı. Gözünü at adamlardan ayırmadan konuştu.

“Evet, Rüya abla ben merakla bekliyorum. Üstelik gözlerimi ondan ayıramıyorum. İnanılmaz da güzel.”

“Enteresan değil mi?”

“Çok…”

Herakles’in yanındaki bu at adam. Şey of neydi ya ismini neden hatırlayamıyorum. Bir dakika hatırlarım. Aylarca okudum. Ezberledim ya. Şimdi aslını görünce çok heyecanlandım. Bir dakika…”

Rüya Didar’a baktı.

“Yok, teyzeciğim ben bir şey hatırlamıyorum.”

“Neydi ya! Ha tamam hatırladım. Pholos… Bunun için okuduğum şuydu. Silenos’la bir orman perisinin birleşmesinden doğmuştur. İnsan sever konuksever, bilgili ve yararlı biri… Hoşgörülü üstelik vahşide değil.”

Elif derin bir nefes aldı.

“Oh be! Desene Herakles’le kavga etmeyecek.”

“Öyle görülüyor.”

Elif heyecanlanmıştı.

“Anlatsana haydi dinliyoruz.”

“Kentauros’lar önden bakınca başı, göğsü, kolları ve kimi zaman ön bacakları insan, karınlarından arkası at biçimindedir. Yeleleri, kuyrukları vardır. Dağlarda, ormanlarda yaşarlar. Bunlar yabanıl ve azgındırlar.Hayvanlar gibi yaşarlar.

Bir anlamda; Her kesten uzaktadırlar.
Bir anlamda da İnsanlar gibi yaşarlar... Kızarmış et ve şarabı severler ve misafirlerine ikram ederler... Birde kadınlara çok düşkündürler. Kadın kokuları onların cinsel dürtülerini harekete geçirir. Ve azgınlaşırlar.”

“Aman Allah’ım”

“Evet. Vahşidirler. Avcıdırlar. Avlanmayı iyi bilirler. Taş ve sopa ile avlanırlar.”

“Bunlar nasıl yaratıklar anlayamadım?”

“Bunları anlatmak çok uzun sürer. Senin ne kadar ilgini çekti Elif!”

“Çekmez mi? Hayatımda gördüğüm ilklerden olan bu at adamdan çok etkilendim. Hep belden aşağısı yapmaymış gibi geliyor bakıyorum hareket ediyor ve çok doğal.”

“Doğal tabi. Çünkü o insan ve at tarafları ile bir bütün.”

“Gerçekten inanmak çok zor! Bu konu dediğin gibi bir hayli enteresan… Bana uzun uzadıya anlatabilirsin asla bu konudan sıkılmam. Üstelik gerçekten çok merak ettim. Çocuklar ne dersiniz at adamların hikâyelerini dinleyelim mi?”

Çocuklarda şaşkın izliyorlardı biraz ilerilerinde Herakles ile konuşan at adamı. Heyecanla Elif’i desteklediler.”

“Evet.”

Rüya çocuklara baktı. Kendini dikkatle dinleyen Didar’a baktı.

“Benim eksik kaldığım yerlerde sen tamamlar mısın?”

“Üzgünüm teyze ben onlar hakkında çok bilgi sahibi değilim.”

“Tamam, o zaman bana kaldı anlatacağım.”

Derin bir nefes aldı.

“İsterseniz hepimiz oturalım. Nasıl olsa rahatlıkla oturabiliyoruz.”

Muhtar gülümsedi.

“Uzanabiliyoruz da!”

“Tamam, o zaman. Yunanistan değişik bir ülke! Yerleşim bölgelerinden dışarı çıkıldığında her an garipliklerle karşılaşılabil iniyor.”

Elif güldü.

“Fazlası ile değişik bir ülke. Ben Türkiye’miz çok değişik diyordum. Ama buraya bakın birde!”

“Evet. Doğada görülen efsanevi kişilerin aralarında Kentauros’ların yeri çok önemlidir. Yarı insan yarı at olan bu yaratıklar orman ve dağlarda insanların dolaşmadığı yerlerde yaşarlarmış.”

Çiçek merakla sordu.

“Evet. Bakın burası hem dağ hem orman. Değil mi teyze?”

“Evet canım. Diğer orman tanrıları ve perileriyle paylaştıkları yerler buralar. Burada ancak avcılarla karşılaşırlarmış.”

“Niye teyze dağlara ormanlara insanlar yani avcı olmayanlar gelmezler miymiş?”

“Gelmezler tabi hayatım. Bizler düşünsene evlerimizden kalkıp ormanlara ya da dağlara gidiyor muyuz?”

“Dağcılar gidiyorlar ama.”

“İyide hayatım. Bizde mitolojiyi anlatıyor ve yaşıyoruz değil mi güzel gözlüm.”

“Haklısın teyzeciğim.”

Elif gülümsedi.

“Anlatıyor ve yaşıyoruz dedin. Gerçekten de yaşıyoruz.”

Nazan Şara Şatana’nın Mitoloji Kitaplarından…