Kim okurdu kim yazardı??

Yandaki resim Yunan felsefesinin iki büyük üstadına ait.

Aristoteles (yeri gösteren ve genç olan) ile Platon (gökyüzünü gösteren).

Birbirilerine taban tabana zıt gibi görünür bu üstadlar. Platon Aristoteles’in hocasıdır aynı zamanda.

Aristo doğayı temel alıp felsefesini bu yönde şekillendirirken Platon idealar (düşünceler) dünyasında yaşar. Yaşamları da düşünceleri doğrultusunda şekillenir (bizler gibi). Çoğumuz Aristoteles’in düz mantığını hayatımızın bir çok alanında kullanırız. Mesela bayan doktorların sattıkları arabaların bakımlı olduğuna dair olan inancımız bu mantığın eseridir

Der ki ekşi sözlük;

"Platon'un tüm duyular dunyasına ve etrafımızda gördüğümüz şeylere sırt cevirmiş olmasına rağmen, Aristoteles bunun tam tersine gerçekçi bir şekilde balıkları, kurbağaları, anemon çiçeklerini ve gelincikleri inceledi. Aristoteles, "gerçekten var olan nedir? " sorusuna, "şu görmuş olduğumuz tek tek nesnelerdir; şu insan, şu masa, şu ağaç gibi fertlerdir. Yoksa, Platon'un dedigi gibi göremedigimiz idealar degildir" cevabını verir. Ayrıca, Platon bir şair ve destan yazarı iken, aristoteles'in yazıları ansiklopedi maddeleri gibi kuru ve detaylıdır. Buna karşılık yazılarının temelini o gune kadar hiç yapılmamış doğa araştırmaları oluşturur.”

**

Şimdi size daha ilginç bir şey göstermek istiyorum. Anadolu felsefesinden bir örnek. Çoğumuz semazenleri, sema edenleri izlemişizdir.

Bu ritüelde semazenin neden bir elinin gökyüzünü diğer elinin toprağı gösterdiğini ve bu hal içerisinde kendi etrafında neden dödüğünü hiç düşündünüz mü?

Bir de neden halka olduğunu sema(h) dönen insanların ?

Sanıyorum aşağıdaki Veysel baba şiiri Aristo ve Platon’un öğretilerinin çok ötesine giderek birlik, dirlik, bütünlük durumunu net bir şekilde özetliyor;

Dileğin var ise, iste Allah'tan
Almak için uzak gitme topraktan
Cömertlik toprağa verilmiş Hak'tan
Benim sadık yarim kara topraktır.

Hakikat istersen açık bir nokta
Allah kula yakın, kul da Allah'a
Hakkın gizli hazinesi toprakta
Benim sadık yarim kara topraktır.

Aşk (d)olsun yere göğe,

Bektas