Kime anlatsam kederimi - Çehov

Bana anlat diyeceğim ama....

Dinleyebilir miyim?! (Okumak daha mı kolay?)

Herkes meşgul; arabacı kusurumuza bakma. Oğlunun acısını paylaşacak ruh hali yok bizde!

Bence iyice kara karış arabacı. Bembeyaz ol! Don. Ölmeeee! Zaten oğlun ölmüş. Nasılı sana kalmış, sende. Bir hafta mı olmuştu? Acını dökmek istiyorsun. İçinden atmak acıyı.....

Sahi, arabacı, nasıl ölmüştü oğlun, neden?

Benim oğlum.....

Sade öldü. Bizler sade yaşayan insanlarız. Sadece arabacılık yaparız. Beygirimin keyfi yerinde oldukça....

Hi, hi, hiiii!....

Etrafım erkek dolu. Kadın da yok ki anlatsam oğlumu; onlar beni dinler, kadınlar! Belki anlarlar bile.

Arabacı, gerçekten anlaşılmak istiyor musun?

1. Not: Arabacı, bırak lafı, uzatma, sür, sür!...Bu gidişle varamayacağız oğluna!

2. Not:

Ah çekiyorum,

ohluyorum,

puhluyorum;

dinliyemiyorum;

oğlun ölmüş

arabacı,

kar yağıyor,

bembeyazız,

karanlık.

Ş.Y.