Kimseye yok borcumuz

KİMSEYE YOK BORCUMUZ

keskin bıçak bir poyrazın ağzında

yalçın dağlar kadar dik duruşunuzu unutmadık

fırtınanın gözünü yoran

mavi gözlerinizdeki tılsımlı umut hâlâ mevcut

sevgiye açık yüreğinizden taşanlar

dilimizde destandır / u n u t t u r a m a z l a r

çünkü siz g e r ç e k s i n i z ATAM

yitti dinginliğimiz

gündüzü sevmiyor gece kuşları

korkuyorlar ışıktan

türk’ü çerkezi, kürdü, lâzı, boşnağı

bir bütün değiliz bu aralar

üzülmeyin bu kara günler de geçecek

elbet açılacak güneşin gözündeki alaca

bozkırlardan yeşile döneceğiz

cümle rüzgârları geçmişiz

elbet bu rüzgâr da dinecek

kardeşliğin katlolduğu zaman bitecek

eğilecek başları kör bakanların

karanlık ağızlarından dökülenleriyle

tarihin vicdanında yargılanacaklar*

ve o zaman

yurt bahçelerinde beyaz güller açacak

dirhem dirhem lehimlediğiniz barış

vatan dediğimiz toprak /mirasınız/ bölünmeyecek

bedeli acıysa a cı

esaretse e s a r e t

ve de sabırla cesaret

her ne pahasına olursa olsun yaşayacak

tarihi kül etmeye kalkanlar

onun gazabından korksunlar!

kirlettiler ak yüzümüzü

sinmişliğimiz yok bizim yine de

gün gelecek vardiya bizde olacak

b a ğ ı ş l a n m a y a c a k l ar

b a ğ ı ş l a m a y a c a ğ ı z...

öfkesi uyanıkları

acıyı, ölümü, yarına dik durmayı

kafeslerden kurtulmayı sizden öğrendik

yatalak değiliz henüz

yaklaştıkça uzaklaşan gölgelerini görmeyenleri

g ö r ü y o r u z!

değişmeyen sözleriniz usumuzda asılı

atlarız her basamağı

geçilemedi Çanakkale

bir daha geri dönmeyecek zemherisi

sizden gayrı yok kimseye borcumuz!

her on kasımda artıyor yoksunluğumuz…

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

*Tarihin vicdanında yargılanacak(ateş şarkısı)

Adnan Durmaz