Kırık kalpler durağında inecek var

Hepimiz günlük hayatta, ailemiz içinde, iş ve okul hayatında nedenli ve ya nedensiz yere kırılmış, incitilmişizdir. Hele de bu en sevdiğimiz, en değer verdiğimiz insanlar tarafındansa değmeyin halimize.. Yapılan araştırmalar ve tecrübeler bu yargıyı olumlu yönde desteklemektedir. Araştırmalara göre, birine gerçek anlamda fazlasıyla değer veriyorsanız hep hüsrana uğruyorsunuz. Peki o zaman konuyu daha anlaşılır hale getirmek için örnekler üzerinden gidelim, daha önce de söylediğim gibi örneklerin gerçekle bir alakası yoktur ona göre.

Diyelim ki iş yerinde bir arkadaşınızla veya yöneticilerinizden birisi ile aranızda küçük bir münakaşa geçti. Olayın öncesine baktığınızda o kişiyi çok seviyordunuz hala da seviyorsunuz, ona çok değer verdiniz diyelim, ama iletişim eksikliği diyelim veya başka bir sorundan aranız açıldı. Şimdi geçmiş de o kadar yaşadıklarınız, anılarınız ufak bir sorun yüzünden görmezden mi gelinecek? Geçenler de bir söz okumuştum çok da hoşuma gitti :" Sevdiklerinizle aranızdaki mesafe kaldırım boşluğundan fazla olmasın." Bu gibi sorunlar yaşanırken, aklıma şu da gelmiyor değil. Neden kırıyoruz ve kırılıyoruz? Hani derler ya her şeyin fazlası zarar diye, sevginin de değerin de fazlası zarar. Tabi ki çok sevmeyin, değer vermeyin demiyorum, ama sonu hüsranlarla bitmesin be kardeşim. Hadi onu da anladım, çok sevdiniz değer verdiniz ama kırıldınız, üzdüler sizi. Ama yine de vazgeçmeyin, sadece bazı şeyler için zamana ihtiyaç vardır. Eğer taraflar hatalarını anlamış ve özür dilemeyi biliyorsa daha ne istiyorsunuz? Özür dilemeyi bilmek ve hatayı kabullenmek her yiğidin harcı değildir diye düşünüyorum. Özür dileyen insanı asla geri çevirmeyin. Bir de hata yapıldı diye ani kararlar verip, radikal değişikliklere gitmeyin derim, pire için yorgan yakmak gibi bir şey olur sizinkisi. Son bir şey daha :"Şuradan bir kalbi kırık alır mısınız? Kırık kalpler durağında inecek var." Haftaya görüşmek üzere, Allah'a emanet olun..