Kırık Kol

Hiç birşey engel olmamalı,hayallerine, umutlarına,sevdalarına.

Herşeye karşı,tüm umutsuzluklara inat hayat, yaşamaya değer.

Kaza ile kolumun kırılması bana hayatın diğer yüzünü öğretiyor şimdilerde. İçimden geldiği gibi yazmayı seviyorum.Yazarken bazen noktada virgülde şaşırıyorum. Olsun diyorum kendimce. Ben duygularımı anlatabiliyorsam bunlara fazla takılmıyorum.

           Evet bir kolum kırık. Bunun beni hiç bir şekilde hayatımı etkilememesi için, kendimce uğraşıyorum. Tek başına yaşam sürdürmenin artıları olduğu kadar eksileri de var. Kolumun kırılması, malum biz kadınlara özgü temizlik, daha iyi temiz olma çabası.

          Her ne kadar titiz olmasam da, dağınık olmayı da sevmeyen yapım var. Günlük işlerimi yapabiliyorum. Çok şükür tek el kullanmayı da, heleki sol eli kullanmayı başarabilmişsem bu da bana yetiyor. Tek sıkıntı veren birşeyleri doğrayamama. Çünkü kolum alçılı.kullanmak oldukca zor olsa da, kesmeden birşeyler pişirmenin yolunu da buluyorum. Dediğim gibi hayat her şeye inat yaşamaya değer.

         Benim sevdalarım kalemim ve kağıdım. Şimdilerde hayatıma giren bilgisayarım, kılavyem ve mausum. Her ne kadar kullanmayı bilemesemde, bu benim yazmama da engel olmuyor. Ya almamış olsaydım diye de düşünüyorum bazen. Sol elimi yazmada kullanabilmem zor olacaktı. Olsun bu bana hayatın diğer akışını da farketmemi sağlamış oldu.

         İnsanın beden eksikliği olabilir. Hayatı ve yaşamayı sevmek için engel olmamalı. Bizleri yaradan Mevla taşıyamayacağımız yükü vermez. Biz bu inanç içinde her sıkınyıyı kolaylıkla aşabiliriz. Boşuna söylenmemiş BETERİN BETERİ VAR diye. Her zaman olduğumuzdan daha farklı yaşamların hayat şartlarının var olduğunu hatırlayarak kendimizi mutlu etmenin yolunu bulmalıyız.

        HAYAT BİR ANLIK NEFES KADAR.yaşamaya değer. Mutluluk elimizde başkasında aramaksa anlamsız.

           Hatice Büyükarı.....