- Kategori
- Öykü
Kırılmamış Cevizler
Boş yere hüzün çöken bir günün ertesiydi. Sonbahar yeni geçmiş kış yeni başlamıştı. Gözleri şişti. Sabahları aynaya bakmak bir de soğuk havada yüzüne su çarpmak zor geliyordu. Umurunda değildi. Aynaya baktı ve yüzüne su çarptı. Buzdan daha keskindi. Yeni aldığı sandalyelerine ve masasına baktı. Göz ucuyla. Bir hafta önceyse alıcı gözüyle bakıyordu. Masanın üstünde duran ceviz kıracağını eline aldı. Hemen sonra evde ceviz olmadığını fark edip kıracağı aldığı yerin üç santim gerisi ve beş santim çaprazına bıraktı...
devam edecek.