Kırmızı Para

O'nu ilk gördüğümde,evinin önünde..sokak kapısının yanında dikiliyordu..elinde içi kül dolu bir soba kovası vardı.. kovayı çöpe boşaltacaktı besbelli..elleri yaşlılıktan titriyordu..dikilip seyrettim bir an..ellerinin titremesinden içi kül dolu soba kovası, çöp kovasının dışına taşınca ''yardım edebilir miyim''dedim hemen atılarak..yüzüme bakmak için kafasını kaldırdı..gözlerinin içi kıpkırmızıydı..kaşları gözlerini örtecek kadar aşagıya düşmüştü neredeyse..yüzünden akıp giden bir mutsuzluk.. bir yorgunluk..kaşlarını kaldırmaya çalışarak''olmaz''dedi..dikilip kaldım bir an.Kovasını toparladı.. eline alarak minik minik adımlarla evine girip kapısını kapattı..

Yine karşılaştıgımızda çok soguk bir gündü..kızımla birlikte eve dogru konuşarak ilerlerken,kızım birden durakladı..gözleriyle karşı yolu gösterdi''seninki bu mu anne'cim bak şu karşıya''dedi..Kızıma da bahsetmiştim bir ara.Bana çok dokunmuştu çünkü yaşlı adamın o hali..gözlerimle ''hani''nerde dercesine aradım..evet o'ydu..kaldırımdan aşagıya indi.Ayaklarını sürüye,sürüye geldi.. yanımızda durdu..beni tanımıştı işte..şaşırdım..yüzünde yine o binbir mutsuzluk ifadesi ile birden elini gösterek peşpeşe anlatmaya başladı..konuşması da bir tuhaf..kelimeleri yuvarlayarak konuşuyor..anlamaya çalışıyoruz kızmla ''elim kesildi..ilaç alacam param yok(boynunu bükerek elini gösterdi)Çocuklar da yok ki..birden durdu baktı.. aklına birşey gelmiş gibi ''hastaneye gidicem kırmızı paran var mı''dedi..anladıgımız kadarı ile..

''Kırmızı para mı?..''diye sordu kızım bana dönerek.şaşırdık..yine sorduk birbirimize''kırmızı para?''..haa dedi kızım aklına gelerek''anne on milyon istiyor galiba..dirsegiyle beni dürterek ''versene anne''dedi.(o zaman ytl olmadık daha)elimi montumun cebine attım şöyle bir..bozuk para sesi ve bir adet kagıt para geldi elime..evet kırmızı bir on milyon çıkarttım.Allahtan vardı da..''bu mu''dedim uzatarak kendisine gösterdimYüzünde ilk kez bir mutluluk ifadesi ''Hah''dedi.. eli uzandı,parayı elimden alarak göğsüne bastırdı..kafasını salladı teşekkür edercesine..minik minik adımlarıyla yine uzaklaştı.Arkasından baktık kızımla birlikte nereye gidecek diye.Sokagına saptı..gitti..

O günden sonra o yaşlı adamı bir kez daha gördüm.. tanıdık minik adımlarıyla hastane yokuşundan aşagıya dogru iniyordu..ama bu kez beni görmeden yanımdan geçip gitti..bir daha da hiç görmedim hiç karşılaşmadık epey bir zamandır.. .. evinin önünden geçerken bakıyorum da bahçe kapısının önündeki çöp kovası hep boş duruyor.. akşam saatlerinde geçiyorken bakıyorum,ışık yok..kimbilir ne oldu diye merak ettim bir an..aklıma gelen ilk şey ''acaba...''dedim kendi kendime..

Yürüdüm gittim..yol boyunca hep düşündüm durdum..bir şey mi oldu ki?

Resim:www.artacademy.com.tr