Kısa Öykü

KIYI BOYUNCA

Artık yürüyüş başlamıştı. Yürürken derin solumalar, havanın ciğerleri dolduran oksijeni tüm sporcuları mutlu kılıyordu. Son yıllarda toplumda gelişen bu spor etkinlikleri sağlıklı yaşam anlayışıyla yapılıyordu.

Sibel, Süha tanışalı birkaç ay olmuştu. Yine kıyı boyu yürüyüşte karşılaşıp tanışmışlardı. O gün deniz kıyıyı döverken dalgalar karaya vuruyordu. Koşanlardan ıslananlar az değildi. Sibel de kıyıya yakın koşunca ıslanmıştı. Başka değişecek giysisi de yoktu. Süha uzaktan  koşarak  yetişti. Düşen bayanı düştüğü yerden kaldırmakla kalmadı, yedek spor giysilerini çantasından çıkarıp Sibel’e uzattı. Sibel duraksasa da almazlık etmedi giysileri.

Süha’ya teşekkür etti. Ancak nasıl değişecekti şimdi ıslak giysilerini. Düşüne durdu bir süre. Süha karşı yolda duran spor merkezini gösterdi parmağıyla. Anlaşılmıştı. Sibel giysilerini değiştirecek bir yer bulmuştu.

Süha bir süre bekledi Sibel’i. Birazdan göründü Sibel erkek spor giysileri içinde. Her ikisi de birden gülüştü. Sonra yürüyüşü kaldık yerden birlikte sürdürdüler.

Dünde kalan dalgalı deniz bugün kıpırtısızdı. Kıyı boyunca koşanların ıslanmak sorunu yoktu. Süha apartmanın kapısında bıraktıkları bülbül gibi öten zilin sesine takılmıştı. Neşe duyuran bu ses yakın yakın yürümelerine izin mi vermişti! Süha ıslandığı günü anımsatınca Sibel’e kahkahayla güldüler.

 -İyi ki ıslandın o gün. Yoksa tanışamazdık, dedi Süha.

Sibel yanıt vermese de mutluluğunu, hoşnutluğunu duyurdu Süha’ya. Belki de bilinçli olarak ıslanmıştı Sibel kimbilir? Önünde yürüyen bu genç adama mı takmıştı kafayı? Kimdir diye düşünürken denizin dalgasını mı unutmuştu?

Birden kıyıya yakın başlayan yürüyüş koşuya dönüşmüştü. Oysa dalgalar kıyıya yükleniyordu. Dalgaları unutmuş, duymaz olmuştu Sibel. Önündekine yetişmek için yavaştan başlayan koşusunu hızlandırmıştı. Önünde koşan genç adam bundan haberli miydi? Kendisine yetişme isteği  duyan bu genç kadını görmüş müydü? Tüm sorular, beklentiler eylemlerde somutlaşıyordu.