Kızılay-Ankara

Kızılay benim için hayatım boyunca hep çok önemli bir yerdir. Hayatımın tamamına yakınını Ankara'da geçirdim. Kendimi Ankara'lı sayıyorum. Şimdiye kadar başka bir şehirde yaşamayı da düşünmedim. Özellikle İstanbul harika bir şehir olmasına rağmen sürekli yaşamak açısından tercihim olamaz. Çünkü Boğaz manzarası, denizi, havasıyla, tarihsel ruhuyla  çok özel-güzel olmasına rağmen bana biraz da keşmekeş, karmaşa, kozmopolit doku, güvensizlik ve düzensizliği çağrıştırır. Çünkü devasa nüfusu ve yüzbinlerce Turist ve yabancının barındırması, geniş bir alana yayıldığından sisli günlerde, kötü havalarda, yol bakım çalışmalarında bir köşesinden bir köşesine gitmek çok yorucu olması rahatına da düşkün olan benim için arasıra gidilmesi gezilmesi yeterli olan  güzel bir şehir. 

Ankara ise  beni yormaz. Düzenli ve daha güvenli bence. İstanbul ve İzmir kadar çok fazla renkli hayatı olmasa da, kara ikliminde on yıllar içinde gelişen  manevi yönü çok büyük olan başkentimizi seviyorum.

Bu şehir hayatıma tanıklık etti. Ailemden ilk kopuş. Üniversite öğrenciliğim, evliliğim. İşe başlamam, çocuklarımın yetişmesi vb. Ben Ankara'lıyım. 

Ancak geçen sene pandemi sonrası ilk kez Kızılay'a gittiğimde içim burkuldu. Vaktiyle hüznümü, neşemi yaşamak için, bir şey almasam, bir işim olmasa da özellikle öğrencilik yıllarımda haftada bir kaç gün sıkılmadan dolaştığım Kızılay'a gittiğimde içimi büyük bir hüzün kapladı. Çevreye bakındım. Güneşli güzel bir günde trafik ışıklarında karşıya geçerken insan seline bir göz attım. İçimi garip bir hüzün kapladı.

O an Kızılay'ın hava almak, keyifle dolaşmak, bir şeyler atıştırmak, bir pastanede oturmak için gitmek isteyebileceğim bir yer olmaktan uzaklaştığını düşündüm. İçim acıdı.

Pek çok yeni yer, yeni çekim merkezi olmuş semt var elbette ancak Kızılay benim:için  annenizden kalan sade ancak manen değerli bir kolye kadar değerli, nostaljik çok özel bir semtimdi.

Uzun süre öyle kalamayacağını farkettim.  Bunu ben mi hissediyorum pek çok kişi mi bilemem ancak daha fazla  da bahsetmek istemiyorum. Sadece;  anılarımda yer etmiş bir yeri kaybediyor olmanın hüznü var içimde derinlerde.

Sevgi ve saygıyla .....