Konusuz

Konunuz yokken yazmaya başlamak, denizi izlerken belli bir konu düşünmemek gibi bir şey, sağdan soldan, anılardan, henüz olmamışlardan düşün dur! Bir türlü sıraya girmeyen, hep diğerinin önüne geçmeye çalışan cümlecikler. 

Burada öğrencilerimi anmadan geçemeyeceğim. Yeni öğrendiğimiz yazı türüne uygun bir metin yazın dediğimde ah!! Hep bir ağızdan başlarlar: ' Ama öğğğretmenim NE yazıcazz? ' Bir sürü hoşnutsuz göz size bakar, yazı yazmayı sevmeyen parmaklar hemen kalemlere yeni uç takma, arkadakinden silgi isteme, doğru dürüst bir şey yazılamayacak pırıl pırıl sayfalar aramaya koyulur. Halbuki bendeniz öğretmenin amacı onları kısıtlamamaktır. Akıllarında, hayallerinde ne varsa onları yazsınlar istememdendir. ( Bir 6. sınıf öğrencim 'kuşku' kelimesini cümle içinde kullandığında sonuç şuydu: ' Adnan Bey, Bihter'den bir türlü kuşkulanmıyor.' Cümlenin peşinden kıkırdayan bir sınıf, hımm evet..) Sonuçta öğrencilerim için bulduğum çözüm, birbirinden farklı konulardan seçenekler sunmak ama illa ki başka bir şey yazmak isterlerse onu da yazabileceklerini söylemek. 

Sonuçta bu sabah canım illa ki tuşları tıkırdatmak, bir şeyler yazmak isterken konusuzluğu düşündüm, bir fikre odaklanmadan çalakalem yazıvermek. 

Usta yazarları düşündüm bir de. Milyonların okunduğu o romanlar, öyküler yazılırken, herkesi bir yerden yakalamayı başarmış konuları nasıl seçtiler? Nasıl ince ince işleyip geliştirdiler? Bilinçli bir tercih sonucu, geliştirip, okuyucuyu yakalayabilecek genel geçer bir konu seçmek mantıklı ama edebiyat gibi bir serüven, duygulara hitap eden bir alan için fazla plancı geliyor bana; ama bu da bir seçenektir sanırım.  

Kendilerine dokunmuş, çok kişisel bir meselesini insanlığa yayabilecek kadar güzel anlatabilmek de bir seçenek. 

Toplumsal meselelere duyarlı olan başka biri o dönem yaşadıklarını sonraya aktarmak için yazmayı seçmiş ya da 

Biri de kimseyi düşünmemiş, binler yüz binler okumasın benim zihnim bana bunları yazdırdı demiş, yazmış. 

Kim bilir nasıl yazmışlar, ama iyi ki yazmışlar! 

Belki içlerinden birinin de benim gibi konusuz yazısının bir konusu oluvermiştir!