Korku toplumu

Temel insan haklarını bile referanduma götürme şansı veren bir Anayasa, sadece toplumun korkularını oylatmayla sınırlı kalır. Dolayısıyla bu tür Anayasaların evrenselliğinden söz edilemez. Sadece o toplumu bağlar ki, bu da "önyargı"nın Anayasalara kadar indirildiğini gösterir. "Önyargılı Anayasa", "Korku Anayasası" dır. Bugün "İslam Fobisi"nden korkan toplumun, yarın bir başka "fobi"den korkmamasını kim garantı eder?

Çağımız, "korku toplumları" yaratarak, "insan değeri"ni hafifletmektedir.

Camdan evi olanlar eline taş almamalı;

("minareler süngümüz" dersen, "süngü tak düşmanına (Hıristiyanlara) saldır" anlaşılır; "Camiler kışla, müminler asker" dersen, askerini düşman olarak görür, askerine saldırırlar" - Can Dündar )

"Ben"ini gizleyerek kendini anlatamazsın; anlatamadı da. Sonunda ağzındaki baklayı çıkardı: "Dindar Gençlik" yetiştireceğiz. "Eğitimi ''kesintili'' yaparak, çocuklarımızın camilere gitmesini sağlayacağız."

Çölleşmiş gönüllerin çatlaklarında tükenmemek için deniz olmak yetmiyorsa, okyanus olacaksın, kardeşim.

Yaşayamadıklarımızı "yaşar" görünen "sahte insan"lara döndük.

Sürekli "pozitif düşünce" pompalamak, "benim sana verecek bir şeyim yok, öğütten başka" anlamına gelir. Öğütle karın doyurmak günleri geçti, insanlar akıllandı, kardeşim! "Umut"la karnını doyuramazsın; gözler açıldı, kulaklar doldu, diller çözüldü artık, kardeşim. Kırmamak için "kırılır" görünmüyor artık insanlar.

İçi boş "pozitif ol" şırıngası, "bu yanlış sistemin tuğlalarından biri ol" kandırmacasına denk düştüğünü anladı bu toplum, kardeşim.

"Yaşam koçu"mu öldürdükten sonra mı, bana "iş bulma koçu" göndereceksin?

Gerçeğin tufanı, zihnimi uyandıran pembe bulutu dağıttı, kardeşim; tepkisel bir "karamsarlık", şarlatan bir "iyimserlikten" daha iyi, daha özgürleştiricidir; birilerine "kurban" olmak için gelmedim dünyaya kardeşim.

Ha! Sen, duymak istemezsen, çığlık atsam ne yazar; sen, yine de kendi işine bak, kardeşim...

Alaettin Morgül / 13.03.2012 - 02:02