Korkularımızı yenmek!

Korkudan kurtulmak mümkün müdür?

Mümkün olduğunu ve konunun uzmanları olan psikologlar, sosyologlar, danışmanlar binlerce yolu olduğunu söyleyeceklerdir. Binlerce yoldan bir tanesi de blog konusu oldu.

Bir öyküde okudum. Korkuyu yenmenin bir yolu da bu olabilir mi?

Bir insan var. Yüksekten atlama fobisi var. Çok istiyor, çok imreniyor, çok gıpta ediyor ama yapamıyor çünkü korkuyor. Özellikle yüksek yerden suya atlayanları gördükçe kıskançlık damarı neredeyse çatlıyor.

Çözümü yine kendisi buluyor. Bu yöntem belki aşırı, belki marjinal, belki uygulanabilir olmadığı gibi ifadelere ve yorumlara açık duruyor.

Bir gün arkadaşı ile havuza gidiyor. Önceden ne yapacakları konusunda hemfikir oluyorlar. Eşofmanlı olarak 10 metrelik atlama kulesine çıkıyor. Daha önce benzine batırılmış eşofmana arkadaşı bir çakmak çakıyor. Yanma korkusuyla kendisini suya atıyor.

Şimdi ne oldu?

Yanma korkusu atlama korkusunu unutturuyor. Diğer bir deyişle daha büyük korku, daha küçük korkuyu umursamıyor.

Korku iyi midir? Kötü müdür? Bu soru birazda şuna benziyor.

Bektaşi’ye bir gün sorarlar:

‘’Rakı helal midir, haram mıdır?’’

Bektaşi biraz düşünür ve yanıtı verir:

"Ağza göre değişir"

Korkular da insanın kişiliğine göre değişir. İnsani yönlerini kuvvetlendiren korkulara iyi derim. Örnekleme yaparsak; silah korkusu, kan korkusu…

Son söz: Korkularımızla yaşamayı öğreneceğiz ya da korkularımızla işbirliği yapacağız. Korkularımızı yukarıdaki yöntemle yenmeyi, alt etmeyi, silmeyi başarabilir miyiz? Ne deneyin, ne de denemeyin...

Saygılarımla.