Kötülüğü İyilikle Yok Edemeyiz

 

Güneş bile dünyayı tam aydınlatamıyor, kaldı ki iyiliğimiz güneş kadar değil.

Bir de zaten iyilikle kötülük birbirlerinin zararını faydasını gideren özellikte değil, bu mahallede kötülük öbür mahallede iyilik; yani sanki alanları farklı. Biri yıkar gider diğeri yapar gider tamam da birinin yıktığını diğerinin yaptığını değil. Kötülük Dolapdere’de dolap çevirirken iyilik Sultanahmet’de şeker dağıtır. 

Kötülüğü önlemenin yolu iyilik değildir. İyilik iyiler için kötülere faydası olmaz. 

Kötülüğü önlemenin tek yolu var danayı bağlayacaksın. 

Bazılarının iyilikle yola geldiği görülmüştür ama bunlar zaten kötü değil yolunu şaşırmış iyilerdir. 

Katil ruhlu birini peygamber olsan yola getiremezsin. 

Bu konuda gösterilen çabalar boşunadır.

İyilik değil ama eğitim işe yarar. 

Eğitim görmüş kötü iyiliğe döndüğü için değil zararını karını hesap ederek  kötülükten vazgeçebilir, eğitim bu nedenle önemli. 

İyilik bir karakterdir, bazı kimseler böyledir; değilse kötülükleri yok etmek için kurulmuş bir dünya düzeni değildir. 

İnsanlar iyi olmak iyilik yapmak zorunda değil sadece karakteri öyle olanlar. Ha iyi bir şey midir elbette. Üç ana karakter var: İyi, kötü, biraz iyi biraz kötü. Bunların da kendi içlerinde ölçüleri var, şu kadar iyi şu kadar kötü gibi. 

Ben biraz iyi biraz kötü karaktere sahibim. 

Kötü karaktere sahip olmak illa kötü olmak değildir kötülük yaparsan kötü olursun; bunların davranışlarında olumsuzluklar vardır, paranızı vermezler mesela ya da işte evleneceğim diye aldatırlar falan. Toplumun çoğunluğu bunlardandır. Normal insan özelliği de budur zaten. İyiler ve kötüler marjinal yüzde on yüzde on. Siz herkesi iyi ya da kötü sandığınız için sayıları yüksek görünüyor.