- Kategori
- Şiir
Köylü kardeşim
Çileye alışık, çalışmada tek
Her zaman çalışır köylü kardeşim
Tarlada, harmanda olur gözü pek
Bir güzel alışır köylü kardeşim.
Koyun güder, tarla sürer, bel vurur
Yüzü güleç harmanına yel vurur
Konar, göçer, Yaradan’a el durur
Ne çabuk barışır köylü kardeşim
Vergi verir, asker olur vatana
Saygı durur, toprakta yatana
İçten bağlı Ulu Önder ATA’na
Elele yarışır köylü kardeşim
Hürmetkârdır misafiri çok sever
Horoz keser, Hindi keser, koç keser
Sevimlidir, tatlı tatlı gülümser
Toprağa yapışır köylü kardeşim
Pamuk eker, tütün eker, gül eker
Arpa biçer, buğday biçer, ter döker
Kumaş giyer, ipek giyer, şal giyer
Ne güzel yakışır köylü kardeşim
Hey ozanım, sende gerçek köylüsün
Çayda Çıra, Sarızeybek gülüsün
Çal kavalı koyun, kuzu yürüsün
Huzura kavuşur köylü kardeşim
Abdülkadir Güler