Krizi fırsata çevirenler

Her krizi fırsata çevirenler olduğu gibi hayatta, her fırsatı krize çeviren tipler de vardır. 

Krizi fırsata çevirenlerin hayata bakış açıları farklıdır, farklı insanlardır onlar, sıradan olmayan, sorun çözücü, kendisini sürekli ön plana çıkartmayan, azimli, gayretli insanlardır. 

Kavga ortamını yumuşatan, insanları ferahlatan düşünceleri vardır o tür insanların. 

Toplumda aranan tiplerdir genellikle, boşlukları kolay kolay doldurulmaz, gittikleri her yerde kabul görürler. 

Liderlik vasıfları vardır. Bir ortama girdiklerinde etrafı hemen kalabalıklaşır, bir fikir, bir öngörü işitebilir miyim diye bekleşirler etrafında. 

Bu insanlar dedikodu sevmezler, insanların eksikleriyle ilgilenmezler, daha çok pozitif düşünüp, insanları motive ederler. Hataların, yanlışların üzerini örtmeseler de en azından tekrarını engellemek için gayret gösterirler. 

Hataları varsa kabul ederler, gizleyip de kimse nasılsa bilmiyor, nasılsa öğrenemeyecek diye düşünmezler. Bir gün mutlaka açık vereceklerini bildikleri için baştan yaptıkları yanlışın farkına varıp samimi davranırlar. 

Kendileri bir yanlışın içerisindeyse, aynı yanlışı başkaları yapınca kendileri hiç yanlışa düşmemiş gibi davranmazlar. Dürüst olurlar kısaca. 

İnsanı insan yapan özelliklerin farkında olurlar. Kendisini başkalarının yerine koyma gibi zor olan bir davranışı da sergilerler. 

Tek doğru benim doğrum mantığı ile hareket etmeyip acaba bu işi benden daha iyi bilen biri var mıdır düşüncesiyle, ne kadar çok şey bilirsen bil, yine de bir bilene danış, sözüne kulak verirler. 

İnsanları dinlerken dinlermiş gibi yapmazlar, gerçekten dinlerler, dinlemeyeceklerse o insanlarla yüz göz olmazlar. 

Sürekli kendilerinden, yapıp ettiklerinden bahsetmez, geçmişe takılıp geçmişte yaşanılan olumsuz şeyleri dile getirmez ileriye dönük hayaller kurar ve projeler üretirler. 

Çevresine sürekli pozitif enerji yayar, insanların daha verimli olmasını sağlarlar. Onlar girdikleri ortamlarda herkesin gülümsemesine neden olurlar. 

Taklit edilirler, övünmezler, övülürler. 

Örnek alınırlar çoğu zaman. Sözleri yanlış anlaşılmaya müsait değildir. O bir şey yapıyorsa altında art niyet aranmaz. Kuşkucu değilse, her şeyden şüphe eden tipler değilse etrafındaki kimseler, o insanın sözleri de davranışları da baskıcı da olsa, çok iş de yüklese, haklı denilir. 

Yapıcı ve olumlu her eleştiriye kulak verirler, en çok da yüzüne söylenen, eleştirileri benimser, arkasından konuşulanlara kulak kabartmazlar. 

Gerçek dostluğun, kıymetini bilirler, kimsenin arkasından iş çevirmezler. Dostu da düşmanı da iyi ayırt ederler. 

Yüzüne gülen herkesi, her dediğini yapanları dost olarak görme gafletine düşmezler, gerçek dostun acı sözlerine en çok ihtiyaç duyanlardır. 

Fırsatı krize çevirenlere gelince… 

Yukarıda anlattıklarımın tersini yapanlardır. 

Asla lider olamazlar. Sürekli eleştirir, her yapılan işe kuşkuyla bakar, sürekli kendisinden bahseder, dünya benim etrafımda dönsün isterler. 

Ortamlarda kendisinden hoşlanılmaz, yapmacık gülümsemelere muhatap olurlar. 

Kantar kendisini tartamaz, sözüne kulak vermez, her yaptığı işi doğru zanneder, başkalarının düşüncelerini umursamaz, sorun çıktığı zaman, çözmek şöyle dursun, sorunun daha da artmasına neden olurlar. 

Bir yerlere yükselebilirler ama hormonludur bu yükselişler, kalplerde yer edinemezler.