Kumsaldaki Ayak İzleri

Salı akşamları "öyle bir geçer zaman ki" adlı dizinin müdavimlerindenim. Birkaç hafta önceki bölümünde, bizim gençlik günlerimizin unutulmazlarından olan, Juanito'nun; içimizden biri, bir yakınımızmış hissini veren, sıcak sesinden "kumsaldaki ayak izleri" ni dinlerken, "arkadaşımın aşkısın" "gardiyan" gibi diğer şarkılarını da anımsadım.

Cezayir'li sanatçı, bir Türk kadar, dilimize hakim olarak söylediği şarkıları kadar, Türkiye sevdalısı olmakla da ünlü. Türkiye'den bahsederken,"canım vatanım" diyerek, vatanımızı kendi vatanı kadar benimsemesi ile de tanınıyor.

Kumsaldaki ayak izlerinin , vefasız sevgilinin ardından söylenen sitem dolu sözleri kadar, slov dans tarzındaki ezgisi de etkiliyor insanı; özellikle benim gibi slov dansı sevenler için.

Kumsallar boyunca bak ayak izlerimiz var,

Deniz bile silmemiş,söyleyeyim bak neden, aşkımıza hürmeten...

Tek taraflı sevgiler, aşklar uzun ömürlü olmuyor, olanlar da, koltuk değnekleri ile ayakta durmaya çalışıyor."Beni sevmeyeni, ben hiç sevmem"mantığı her zaman kazanıyor. Zaten günümüzde, gidenin arkasından "ah vah" ederek, onun özlemiyle ömrünü geçiren de, pek yok sanırım...Leyla-Mecnun, Kerem-Aslı aşkları gibi aşkların, romanlarda kaldığı bir gerçek...

Aşk marazi bir duygu... Kendisininki ile birlikte, karşısındakinin de hayatını zehir edebilecek tehlikeli bir tutku.Çünkü aşık, sevdiğini en yakınlarından bile kıskanır, sürekli verdiği sevgi kadar almak ister, alamayınca, huzursuz olur, huzursuz eder. Bazen de, ölür, öldürür...Her ne kadar, eskinin aşklarını şimdi göremiyoruz dediysem de, kötü örnekleri, gazetelerin 3.sayfa haberlerinde okuyoruz.. Oysa sevgi öyle mi?... O daha çok; huzur verir, daha onurludur, ayakları yere sağlam basar...

Benim olan kalbi,başkasına verdin,

Benim kalbimse, beğenmez hiç başka kimse,

Yalnız seni arar, izler neye yarar...

İzler, ne kadar belirgin olursa olsun; zaman ve kuzey-güney rüzgarları, eninde sonunda o izleri siler, onların yerini başka izler alır...