Kumun altında aşk

Kadın ve adam o müzik eşliğinde yoldaydılar, gidiyorlardı sessizlikte ve varıyorlardı sessizlikte sessizliğe.

Çalan müzik bile sessizdi sanki.

Sessizliğin ortasında sessiz bir eve girdiler, sessizce. Kadın daha bir mutluydu yolda, evde, adam ise çok derindi, çooook!

Canlıydı kadın gecede, sarıl bana, dedi adama, adam yorgundu gecede, uyuyalım, dedi, sonra...

Sessizlikte denize doğru yürürlerken; adam gülmez mi, kadın, eli kolu bacakları gözü burnu, tümden kahkahalarda mı?

Kadın uzandı kuma, açtı kitabını, başladı okumaya, Wolf mü? Adam, ben denize gireceğim, dedi, saati kolunda, mavi mayosu üstünde girdi mi suya?
O kadar da dikkatli bakıyordun perdeye, ı - ıh, adamın denize girişini göremedin, görmek istiyordun, göremedin işte, göremedin!

Güneş gitti, yıldızlar bastı sahili, adam çıkıp gelmedi denizden, kadın kumda bekledi, bekledi bekledi; nerede aşk, aşkım nerede?!?

Kadın kayıp adamla ya da ölü aşkla, canlı yaşadı yıllarca, araya o adam girse bile, hep onunla sevişti, verdi aldı kendini defalarca, kah gülerek, kah ağlayarak.
Ne kadar sessiz bir müzik bu çalan müzik filmde!

Döndü bir kez daha kadın sessizce yol alarak o sessizliğin içindeki o sessiz eve ve sahile ve denize ve geceye ve yıldızlara; ağladı ağladı ağladı; işte o adam, aşkı kumun altından çıkmış, denizden, orada öylece duruyordu, hem canlı, hem ölü.

Çok sessiz başladı film, sessiz devam etti, hep sessizdi, finalde bile hiç bağırmadı.

Kumun altında mı
saat o senin
aldığın saat
adama hediyen
aşkın şimdi
sonra hep
kumun altında mı
senin altının
bundan öncen
ve bundan sonran.

Film başladığında
en gerideydin sen
aşk sol önündeydi
baba sağ
film yol aldıkça
geriledin sen
aşk soldan
bastı gitti
baba sağdan
film bittiğinde
yoktun sen
gerilerde bile
aşk soldan çıkmıştı
baba sağdan
seni bulamadılar
ama çok
aradılar filmde.