Kürdüm, doğruyum, çalışkanım!

Türkiye Cumhuriyeti sınırları ve dahi kanunları çerçevesinde “Türküm” demek neredeyse ayıp karşılanır hale geldi; zira Kürt kardeşlerimize hakaret olarak algılanır oldu; Türkiye Cumhuriyeti toprakları ve sınırları içinde!

İş hakikaten karışık bir hal aldı; insan hakları olarak baktığımızda olaya tüm haklarının korunması gerektiğinde hem fikir oluyor insan, lakin yine insan hakları açısından baktığımızda öldürülen yüz binlerce insan var!

Öldürülen insanların insanlık hakları da Kürtdistan’ı kurma niyetinde olanların boyunlarına asılı birer yafta olup da, gün gelir ilahi adalet tarafından ödenir diye de kendi boyun borcumuzu ilahi adalete yüklemek de bir nevi günün arz ettiği sorumluluklardan kaçma, hatta bir anlamda saklanmadır!

Keskin bıçak sırtı gibi bir konu!

******

Apo’yu yıllardır aslanlar gibi besliyoruz; mesela ille de avakado yemek istiyorsa, sağlıyoruz!

Neden “sağlıyoruz” diyorum, benim, senin, onun vergilerimiz karşılıyor da, ondan!

Hani, ben, sen, o, avakado nedir, nasıl yenilir, neye yararı var, hani pek bilinmediğinden şeyttiriyorum!

Mesela, çokça Türk vatandaşı gibi çokça Kürt kökenliler de muhtemelen bilmiyorlardır “Avakado” nedir, nasıl bir şeydir; lakin Apo’ya kurban!

Alkışlarken insanlar, Avakado’ nun nasıl bir şey olduğunu düşünmüyorlar; biz neden tanımıyoruz, neden yemiyoruz diye de düşünmüyorlar!

******

Kestane balı diye bir bal türü varmış, meğer başbakanımız bu bal sayesinde enerji toplamaktaymış!

Vatandaşın bilmediği, işin aslı bilemediği bir bal çeşidi; yani, makarnadan, patatesten ziyade ulaşması pek zor olan “özelliksiz bal”a dahi ulaşmanın hayal olduğu bir ortamdan söz ediyoruz aslında, bilmem farkında mısınız?

Hani, insan hakları derken “Türküm, doğruyum, çalışkanım!” diyenleri yok saymak ne kadar adaletli iken, “Yok, ben Kürdüm!”, “Bunu da söylemem!” diyenlere anlayış göstermek de, insan olarak insana olan duyarlılıktandır!

İşin içinden çıkamadığım nokta da burası, zaten!

İnsanlık adına “eşitlik” derken, insanlık ayıbı işlere imza atıyor yıllardır birileri, kıyımları göz ardı etmek mümkün değil; yine de ortak bir nokta bulama çabasındayız!

Adalet herkese eşit olsun istiyoruz, doğru işlesin, doğru kararlar verilsin; doğruluğuna kaçınız inanıyoruz, hiç birimiz!

“Kestane balı” nı hiç tatmayan, Avakado nedir bilmeyen, yani bilemeyen bir toplum Apo’nun destekçisi, şehirlerde dükkan yakıcısı, olmadı otobüsleri ateşe verenleri oluyor!

Bin’e karşı on binler denilen “kestane balı” nın tadını dahi bilmeyenler sokaklara bir işaret karşılığı dökülecek; bunu anlamışken, yani esasen tehdit tarzı tarafımıza bildirilmişken…

Yani…

Bal tutan parmağını, hakikaten, yalarken…

Daha ne diyeyim?

******

İnsan yanım adalet olsun istiyor; tam teşekküllü!

“Türküm, doğruyum, çalışkanım” diyen ile “Kürdüm, doğruyum, çalışkanım” diyenler aynı amaca yönlensin istiyor gönül, insan hakları babında…

Olmuyorsa…

İlle de “Kürt” “Türk’ten ayrılmalıdır hesabı yapılıyorsa, ne garip!

“Kimsiniz lan siz!” demek pek kolayken, yapılmıyorsa; yani, ortamı germemek adına desem, ortam zaten gergin; insan hakları desem; ne Türk’ün, ne de Kürdün hakları mı kaldı ki?

Yine de “insan hakları” adına adaletli davranma gereksinimi duyuyor insan!

Bir yerlerde canlı bombalar patladığında, canlı bombaya üzülüyor insan, elde değil!

Amacını düşündüğünde, kendi ile kaç masumun hayatını yok ettiğine baktığında; bir insan kendi hayatından vazgeçerken bir başkalarını da yanında taşımaktan imtina etmiyorsa…

Yani, o canlı bomba sahibi insan hakları açısından irdelendiğine masum sayılabilecekken, yine insan hakları açısından çok kişiye zarar verme suçundan hüküm giyecektir!

******

Karmaşık durumlar karmaşık anayasa ile kucak kucağa oturmuşlar; kim nerede haklı, kimin hakkı kim tarafından savunulur; insan hakkı nerede başlar ve biter, Türkiye Cumhuriyeti’nin bekası ne kadar önemlidir, kimler tarafından önemsenir; öyle bir garip durum ki; Atatürk’ün kemikleri sızlamaltadır!

Yani; Arnavuta, Kürde, Boşnağa , Peşmergeye kucak açıp da, hiç birinin değil de, Kürdün kucağına oturmak!

İnsan haklarını eviriyor, çeviriyorum!

Ne Arnavutlardan, ne Lazlardan, ne Boşnaklardan bir tepki gelmezken neden Kürtlerden?

Cıkss…

Avokadoyu asla yiyemeyecek olanların ısrarla umutlarına sarılmalarıdır; “Kestane balını” bilmeyen, lakin, “Yakışır!” diyerek tatmin olanların ülkesidir burası!

Kendinden umut kesmiş, ille de birilerinden medet umanların ülkesi!

******

İnsanlar haklarını aramadıkları sürece ne insan haklarından den vurmak, ne de hangisi doğrudur- yanlıştır diye ahkam kesmek nafile!

Ne “Türk” olduğundan dem vurabilirsin, ne “Kürt” ayrımına fikir beyan edebilirsin!

Bir garip kaos yani; Kürt’ler de insan dediğinde, insanın aklına terör, kan, ölüm geliyor!

Ama yani onlar da oyuna geldi diye düşünüyor, bir taraftan tam insanca merhamet besliyorken; bir bakıyorsun ki bilmem neresi vurulmuş!

Bilmem ne kadar şehit var!

İnsanlığın sınandığı anlardır bunlar; ölen Türk’e ve Kürd’e aynıdercede üzülsem dahi, ideolojik anlamda malzeme yapıldığında, kimse kusura bakmasın ama, Türk’lükten yana tavır sergilerim!

Ne milliyetçiyim, ne de kafatasçı!

Lakin, insan hakların derken ülkenin çoğunluğunu teşkil eden insanların haklarına tecavüz söz konusu ise, çoğunluğun hakları önemsenmelidir!

Yani, bu kadar irdeleyip, bu kadar inceledikten sonra çıkan sonuç buysa, ne bileyim, sesli düşünmek yerine yazınsal düşünmeyi tercih ettim; “Türk”üm” demenin neredeyse suç unsuru sayıldığı bir “Türkiye Cumhuriyeti’nde “Kürdüm!” , “İstersem yakar, yıkarım!” diyenlere insanca yaklaşayım derken, liseli gençlerin şaibeler dolayısıyla meydanlara çıkmasına karşı duran bir zihniyet; beni insanın insana kırdırılması konusunda ciddi anlamda endişelendiriyor!

“AKP’liyim, her hakka sahibim!” diyenlerin yanında yer alanlar vuslatı yakalıyorlar!’

Bir iş var; ne bileyim, iç sesim diyor, neyse… Zaman gösterecek!