Kürt sorunu(!) ve Kılıçdaroğlu 2/4

Kılıçdaroğlu, kurultay konuşmasında, bir önceki blogda izah ettiğimiz üzere, Kürt sorunundan bahsetmemiş değil, sadece belli bir söylemin kavramsal çerçevesi içinde konuşmaktan haklı olarak kaçınmıştır. Kılıçdaroğlu konuşmasında, bu konuya kendi kavramsal çerçevesi içinde baktığımızda şunları söylemiştir:

Öncelikle, Kürt sorunu adı verilen sorun ile ne kast edildiğinin bilinmediğini, bu yönde bilimsel araştırmalar yapılmadığını söylemiştir. Burası oldukça önemlidir, çünkü bir sorunun bilimsel bir araştırmayla anlamaya çalışmak, uygulamada sorunlar olabilecek olsa dahi, belli bir siyasal hegemonyadan uzaklaşmak demektir.

Kılıçdaroğlu’nun bu sorunun kökeninde yatan neden olarak kabul ettiği varsayımı işsizlik ve yoksulluk olduğu görülüyor. Sorun büyük ölçüde budur. Bu sorun çözülmediği için insanlar ya kirli işlere bulaşıyor ya da PKK’ye katılıyor. Bu sorun çözülürse, Kürt sorunu ve buna bağlı olarak da PKK sorunu çözülür diye öngörüyor.

Üçüncü olarak, her türlü etnik ve inanç yapılarını da baş tacı olarak kavramlaştırıyor. Bu şu demeye geliyor ki, kültürel olarak bu tür yapılar değer görecektir, yani korunacaktır.

Bu politik yaklaşımların altında yatan ana fikir ise inançların ve etnik yapıların siyasete konu malzeme edilmeyeceği fikridir. Çünkü bunlar fikir değil, doğrulanıp yanlışlanamazlar, bir tür doğuştan gelen ya da ona yakın kültürel niteliklerdir. Bu şu demeye geliyor ki, bağımsız bir Kürt sorunu yoktur, bağımsız bir Alevi vs. sorunu yoktur, genel insan hakları temelinde sorunlar vardır. İnsan hakları sağlandıkça, bu türden tekil sorunlar da kendiliğinden ortadan kalkacaktır.

Hiç kuşkusuz, böyle bi politik perspektifin, koşullanmış kesimlerin kavramsal çerçevesini kullanmaması gayet yerindedir ve anlaşılır bir şeydir. Kılıçdaroğlu, politik söylemini, bu konudaki politik söylemlerden ayırmak için farklı bir dil seçmiştir..

Diğer blogun konusu: Kılıçdaroğlu’nun söylemine karşı tepkiler: