Maltepe’de Öykücü Turgut Acar…

"Bir yazarın değerini, yazdığı  anılmaya değer  satırlardan anlarız."  Robert Lynd

Singer’e uğradım birkaç kez… Neden mi? Evdeki dikiş makinesinin kabinini yenilemek ve makinenin bakımını yaptırmak ereğiyle…

İlk gittiğimde beyaz pos bıyıklı, saçı enseden boyuna sarkmış, güzel yüzlü ve bürokrat görünümlü bir bey çıktı. Bir şeyler konuştuk ve ayrıldım. Isındım kendisine. Yabancı da gelmedi hani…

Sonraki gittiğimde bir bayan vardı. Ayten Hanım… Onunla konuştuk ve birkaç gün sonra makineyi götürüp bıraktım. Oradaki Bay’ın Turgut Bey olduğunu söyledi. Bir gün sonra uğradığımda Turgut Bey oradaydı. Şiir kitabımdan bırakmak geldi içimden… Öyle yaptım.

Makineyi almaya gittiğimde Turgut Bey masasından doğrularak: “Size kitaplarımdan imzaladım.” Demez mi? Doğrusu biraz şaşırdım ve sevindim! Teşekkür ederek oradan ayrıldım.

***

Pencere Yayınları'ndan olan Mor Kapı’sını, “İki gözüm Muhsin Durucan’a, gelecek güzel günler için mutluluk dileklerimle… Kasım/2011”  yazarak bana araladı. Eylül Bulutları’nı da “Değerli Ozan Durucan’a, şiir tadında sevgilerimle… Kasım/2011” sözcükleriyle üzerime gönderdi.

Evde geldiğimde kitapları karıştırdım hızlıca. Adı belleğime tanıdık gelen kişinin öykü yazarı Turgut Acar olduğunu anladım. Aynı yayın organlarında yazmak ve aynı kuruluşların üyesi olmak gibi benzer yanlarımızın olduğunu da…Türk Dili Dergisi'nin perşembe toplantılarından da anımsadım.

Acar, öykülerinde kısa öz ve yalın anlatımı yeğliyor. Günlük dili kullanıyor. Halkımızın Türkçesiyle yazıyor. Akıcı bir dili var. Kimi yerel sözcükler yanında yeni sözcükleri yerli yerinde kullanmayı 

Dış görünüşüyle Acar, babasının oğlu olduğunu, "Babamın yeri -iş ocağı" adlı öyküsünden  saptadım.  Babasını orada şöyle betimliyor: " Babam, sokağa elleri arkasında girerdi.Şapkası da sol kulağının üstüne yatıktı. Bunu özellikle yaptığını  gözlerimle gördüm. Kahverengi ayakkabıları sürekli cilalıydı. Toz kondurmaz, sokağa girmeden önce fırının köşesinde silerdi."

Tanıdığım yazarlardan Yaşar Nabi Nayır, Muzaffer Uyguner, Arife Kalender ve Yılmaz Çongar yazarın ürünlerine değgin düşüncelerini ortaya koymuşlar.

İlkin kitaplara ad olan öyküleri okudum. Kimilerine de göz attım. Sonra okumayı sürdürdüm.Ötekileri okumak için elimin altına koydum.  Mor Kapı’dan girip Eylül Bulutları’na dalacağım.

Kendisiyle tanışmaktan ve aynı ilçede yaşamaktan onur duyduğum Turgut Acar’a esenlikler diliyorum.

*