Meğer seni beklermiş ruhum, sanki câna tulûat.

Islak gecenin nemiydi uğurlayan, ufuktaki aydınlığa.
Neler oluyor ruhuma şaşkınım, veda ettim karanlığa.
Sen ki doğdun aniden, solmuş güller arasında,
İşte şimdi başlıyor hayat, sarıldım sıkıca zorluğa.

Ne güzelmiş bu bahar, sanırdım hazanı hayat.
Çiçekler açar, kuşlar şakırmış; deli gönül ne rahat.
Meğer seni beklermiş ruhum, sanki câna tulûat,
Bir aşkı bilmez uğruna, kalmadı yürekte takat.

Kapatmıyorum gözlerimi, taşmasın mutlu yaşlar.
Bir ömür verdim hayale, şimdi gülüyor damlalar.
Sen ki tek çaresin Ya Râb, silinir mi o sayfalar,
Kara yazımdı çektiğim, yaşasın kalpteki bahar.

Biliyorum kızgınsın gece, yok artık ruhun güzü.
Geldim geçiyorum hayattan, özlemişim gündüzü.
Bak bir umut var şimdi, güler mi onun da yüzü,
İmkansıza yolculuk bu; var eğrisi, hem de düzü.

aks