Melih Gökçek' e yol mu göründü?

Melih Gökçek, tartışmalarda tek kale oynamaya pek alışıktır.
Kendini hem hakem, hem futbolcu konumunda görür.
Çenesine güvendiği, kural mural tanımadığı için bunu her zaman yapacağını sanıyor.
Dün, Kılıçdaroğlu gibi “dişli” bir politikacı, Uğur Dündar gibi gerçek bir televizyon yönetmenini bulunca karşısında şaşırdı, belki ilk kez terledi. O alışık olduğu “sazı ele alma” tavrı, bu kez işe yaramadı. Uğur Dündar’ı da susturma, ipleri elinde tutma istediği/ girişimi de istediği sonucu vermedi. Hele, Kılıçdaroğlu konuşmasın diye her türlü susturma/sesini bastırma yöntemine başvurdu. Kılıçdaroğlu’nu minder dışına çekmeye çalıştı. Oysa karşısında sıradan, dolduruşa gelen, kışkırtılmaya yaktın bir politikacı yoktu.
Gökçek, dünkü tavırlarıyla, eski hırçınlığını aratır oldu.
Gökçek, benimsediği kural tanımaz, saygı sınırlarını aşan, hakaret dolu tavrıyla, güvenirliğini yitirdiğinin farkında mı acaba? Kuşkusuz bunun yanıtını Gökçek’ten önce AKP yönetimi, eğer day gösterilirse, Ankaralı verecektir.

Gökçek’i ekranlarda yüzünde alaycı, aşağılayan bir ifade ile görüyoruz.
Gökçek’i sevimli, babacan gösteren bir görüntüsü hiç yok mu?
Olmaz olur mu?
Geçen yıl ki Ankaraspor-Beşiktaş maçını anımsayalım:
Ekrana arada bir Melih Gökçek ile torunu geliyor.
Melih Gökçek, torununu büyük bir sevgiyle kucaklamış, maçı izliyorlar.
Bir ara torun uyumuş.
Melih Gökçek’in yüzünde alışık olmadığımız bir tatlılık vardı.
Bilmem, farkına vardınız mı?
Uyuyan torunun sevimliliği, saflığı, Gökçek’in yüzüne yansımıştı.
“Ne de olsa dede...” dedim, “Kucağında sevgiyle sardığı bir torunu var.”
Keşke, Melih Gökçek, katıldığı televizyon programlarında yanına torunu da alsa!

Gökçek, Kılıçdaroğlu’nun karşısında düştüğü güç durumu unutmak/unutturmak için
bu akşam Fatih Altaylı’nın programında olacak. Kuşukusuz, rakipsiz bir ortamda, “Kedir pişir, kendin ye!” yönetimiyle, esip savuracak.
Hani halkımız ne demiş?”
“Yenilen pehlivan güreşe doymaz.”

AKP yönetimi, Gökçek’i aday gösterir mi?
Dün akşamki haline bakılırsa, Gökçek, AKP’ye oy kazandıracak bir görüntü çizmedi.
“Bir zamanlar bir Gökçek vardı, Ankara’nın başında.” türünden masal anlatımlı cümleler uzak değil!
O zaman ne demeli?
Soruyu bir halk türküsü ile yanıtlayalım:
"Yol göründü gurbet ile giderim..."