Bu adam kim, tanır mısınız?

Tesadüfler Takvimi – 17 Aralık

Zaman zaman bu sayfalarda, “<ı>Tesadüfler Takvimi” alt başlığı ile yazılar yayınlıyor ve takvimin tozlu yapraklarından seçtiğim, bana göre enteresan olayları bugün ile yorumlamaya çalışıyorum. Ve genelde bu yazılar, hoş gülümsemeler yaratan, gönüllerde naif, nostaljik hoşluklar bırakan nitelikleri ile ortaya çıkıyor.

17 Aralık tarihli sayfa ise hiç de böyle değil. Hele bir de bugünlerde, kamuoyumuzu oldukça meşgul eden, bu, “<ı>Özür Diliyorum” kampanyası gündemde iken gerçekten de enteresan ve acı bir tesadüf oluşturdu.

Bu yazıyı aslında dün yayınlayacaktım ama bilerek bugüne bıraktım. Kim bilir belki de birazdan soracağım soruya “<ı>evet” cevabı veren biri çıkar da mahcup olurum diye bekledim.

Şimdi bu kumpanyanın, pardon, kampanyanın fikir babalarına ve annelerine; imzalarıyla destek ve ortak olan katılımcılarına çok açık ve net bir sorum var:

Siz Sayın Aydınlar !

Acaba dün tarihi itibarıyla, bundan daha 28 sene önce bugün yaşanmış bir elim olay hakkında; sözümona özür dilediklerinizden (<ı>samimiyetini tartışmaya dahi açamayacağım dost ve kardeş Ermeni vatandaşlarımızı tenzih ederek söylüyorum) herhangi bir özür, af ya da herhangi bir iyi niyet ifadesi içeren ufacık bir tepki, geri dönüş aldınız mı?

Neden mi? Eminim ki, çok büyük bir bölümünüzün haberi bile yok. Haberi olanlarınızın da bu işlerde işi yok. Neyse durun anlatayım.

Bundan tam 28 sene önce bugün...İşte böyle bir 17 Aralık günü, bu toplumu derinden sarsan haber Avustralya’dan geldi. Sydney Başkonsolosumuz <ı>Şarık Arıyak ile koruma görevlisi <ı>Engin Sever, Ermeni terör örgütü ASALA teröristlerinin açtığı ateş sonucu şehit olmuştu. Ve takvimler 17 Aralık 1980 gününü göstermekteydi.

Bu acı olay, Avustralya'nın ilk siyasi suikastı olması nedeniyle ülke tarihine geçmişti. Ve dün, 28 yıldan bu yana, eli kanlı ASALA terör örgütü tarafından üstlenilen ama ne hikmetse failleri bulunamayan menfur saldırıda can veren şehitlerimizin aziz hatırasına, Melbourne Başkonsolosluğu'nda anma töreni düzenlendi.

Ben de bekledim. Nafile beklediğimi bile bile bekledim. Özür dilemekte bu kadar bonkör olanlardan acaba bir teki bile özür beklemek noktasında ufacık bir söz eder mi, bir duruş ortaya koyarlar mı diye...

Merhum diplomatımızın, o günlerde öğrenci olan evladının istikbaline ait masraflarını Dış İşleri mensuplarının kurduğu bir vakıf/dernek üstlenmişti. Pek çok benzer olayda olduğu gibi. Eminim ki evladı, şimdi çok iyi yerlerdedir. Belki de diplomattır, hariciyecidir.

Ben hem muhterem ve merhum Babacığının aziz hatırasından, hem de bu yaşanılanlar nedeniyle haddim olmayarak, kendilerinden özür diliyorum.

Şehit polisimize de aynı şekilde, Yüce Tanrı’dan gani gani rahmet diliyorum.

Nur içinde yatsınlar ve lütfen bizi affetsinler...

@İlgili yazılarım "Utanan Adam ve Özür Diliyorum Kampanyası": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=150042

@İlgili yazılarım "Özür Diliyorum Kumpanyası(!)": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=148411