Menejerlere dikkat!

Futbol dünyamızda yaşanan onca olumsuz deneyim sonrasında, “menejerlik sisteminin” sorgulanması zaruret halini almıştır.
“Olumsuz deneyim” derken kastım, sadece gözümüzün önünde cereyan eden son üç olay ekseninde, menejerlik sisteminin ne denli ucube bir sistem olduğu ve futbolcunun çıkarlarından ziyade, kendi kişisel çıkarlarını öne çıkaran şahısların elinde futbolcuların nasılda şamar oğlanına çevrildiklerini izledik.

Önce Tuncay Şanlı, hesapsız kitapsız bir şekilde, mesleğinin en verimli döneminde, İngiltere’nin üçüncü sınıf takımlarından birisine transfer edildi ve dört yıllık sözleşmeye imza attı. Sonrası malumunuz, ikinci sezonun sonunda kulüp ikinci lige düştü ve ikinci lige düşen bir takımın futbolcusu olan Tuncay Şanlı’nın şu anda transfer olup olmayacağı meçhule yelken açmış durumda.

Ne tür bir deneyime sahip olduğu tartışılacak bir menejerin, futbolcunun kariyer planlamasını bu denli uyduruk bir şekilde yapmış olması sonucunda ve maliyetinin hayli yüksek olması sebebi ile Tuncay Şanlı, belki de transfer olamayacak, futbol hayatını İngiltere ikinci liginde sürdürecek.

Benzer bir sorunu Marco Aurelio olayında izledik. Menejerinin saçma sapan kaprisleri sonrasında Marco Aurelio, İspanya’nın üçüncü sınıf takımlarından birisine transfer edildi ve o takım, sezonun sonunda ikinci lige düştü. Sezon içerisinde sakatlıkta geçiren Marco Aurelio’nun aynı zamanda Fenerbahçe karşısında kaybetmiş olduğu bir dava da var ve bu dava sonrasında Fenerbahçe’ye 5.250.000 bin dolar gibi astronomik bir rakam ödemeye mahkum edilmiş. Marco Aurelio’nun İspanya ikinci liginde futbol oynamaktan öteye hiç bir şansı gözükmüyor.

Marco Aurelio’da Fenerbahçe’nin sevilen bir futbolcusuydu. Milli Takıma kadar yükselmiş ve takımda popüler ve değişmez bir futbolcu olmuştu. Menejer hatasından dolayı ortada kalmış durumda.

Şu anda ise yeni bir menejerlik faciasını Lugano yaşıyor. Geçtiğimiz sezonun içerisinde kendisine yapılan onca “sözleşme yenileme” çağrısına kulaklarını tıkamış ve burnundan kıl aldırmayarak, astronomik bir rakamı Fenerbahçe’den talep etmişti. Ayrıca, kendisine İspanya ve İtalya’dan bir takım tekliflerin olduğunu ve Juventus kulübünün teklifinde ciddi olduğunu kamuoyuna iletiyordu. Transfer mevsimi geldiğinde gördükki Lugano’yu isteyen tek bir kulüp dahi yokmuş. Aylardan beri Lugano kendisine kulüp aramakta ve talep etmiş olduğu ücreti kendisine hiçbir kulüp vermemektedir. Daha ilginci ise, Lugano’nun elinde bonservisi de bulunmaktadır. Basından öğrendiğimiz kadarı ile menejeri, bonservisi elinde olan Lugano’nu adına ayrıca imza parası talep etmekteymiş. Sonuç ise malumunuz ve Lugano tekrar Fenerbahçe ile masaya oturmak durumunda kaldı. Fenerbahçe ise bu durumu fırsat bilerek şartlarını istediği gibi Lugano’ya dayatacak ve muhtemelen Lugano Fenerbahçe’de bu sezonda oynayacak. Ama sezon öncesi çalışmalara katılmamış olması ve sürekli olarak Fenerbahçe’den ayrılmak istediğini ifade etmesi üzerine bu sezon taraftarlarla arası nasıl olur, bilemeyiz.

Yukarıda vermiş olduğumuz üç örnekten hareketle, menejerlik sistemi istisnasız olarak sorgulanmalı ve hukuki içerik taşıyan sözleşmelerin, acaba, hiçbir hukuksal deneyimi olmayan menejerler vasıtası ile mi yürütülmesi esas olmalıdır, yoksa avukatlar aracılığı ile yürütülmesi mi daha verimli sonuçlar doğurur?

Menejerlerin, futbolcuların çıkarlarından ziyade, salt kendi çıkar hesaplarını öne çıkardıkları alenen ortadadır. Bu sebepten dolayı, Fenerbahçe Kulübünün ısrarla menejerlerin devreden çıkarılmasını istemesinin altında, hem futbolcuların çıkarları yatmaktadır, hem de kulüplarin çıkarları yatmaktadır.

Futbolcuların sözleşmelerini yaparken avukatları aracı kılmaları ise bence en doğru olan yöntemlerden birisidir. Aksi halde hiçbir deneyimi olmayan menejerler aracılığı ile yönlendirilen futbolcular, Marco Aurelio’nun düşmüş olduğu duruma düşer.