Merak duygusu üzerine

Bu yazımda, insanın sahip olduğu onca nimetten belki en büyüğü ve belki de en tehlikelisi olan merak duygusunu iki farklı açıdan incelemek istedim.

Hepimiz hayatımızın bir noktasında "Fazla merak iyi değildir!" şeklindeki o acı cümleyi duymuşuzdur. Bununla birlikte hepimiz meraktan kaynaklanan bir yaraya sahibizdir. Bazen bir kesik izidir bu, bazen bir yanık, bazense yanağımızda patlamış bir tokattır. Kendinizde bu yarayı bulamıyorsanız daha derinlere bakın. Çünkü merak, en derin yaraları insanın yüreğinde açar.Hadi biraz daha geriye gidip merak duygusunu araştıralım.

Ve tanrı insanı yarattı...

Evet yanlış duymadınız bu kadar geriye gidiyoruz. Merak duygusunun ilk mağdurları olan Adem ile Havva'yı ziyaret etmek için. Hikayeyi bilirsiniz. Tanrı, Adem ve Havva'ya yasak meyveyi yasaklar. E adı üstünde yasak meyvedir çünkü. Adem ile Havva meyveyi yer ve cennetten atılır. Onları etkileyen gerçekte yılan mıdır, yoksa yasak meyveye olan, o insanın içini kemiren merak duygusu mudur bilmem. Ama insanoğlunun işlediği her suçu yükleyecek bir yılan bulduğunu biliyorum.

Aslına bakarsak insanı cennetten attıran, nice yıkımlara sürükleyen duygu meraktır ya, peki Adem ile Havva yasak meyveyi yememiş olsa yasak meyvenin tadını, daha da önemlisi hiçbir meyvenin insana veremiyeceği, öğrenmenin verdiği eşsiz lezzeti tanıyabilecek miydi?

Sonuç olarak merak, insanı insanlıktan çıkarabilen bir duygudur...

Peki o olmadan insan, insan olur mu?

Cevabı size bırakıyorum