MERAKLI SORULAR İÇİN BİR MERAKLI SORUM VAR

Ben başa çıkmaya çalışıyorum ama nereye kadar?

Sabırla, sohbet eder gibi cevap vermeye çalışıyorum yanıtlarına.

Kimi zaman kahkahalarla gülmek istiyorum.

O ufacık beyin nasıl çalışıyor, neleri düşünüyor diye şaşırıyorum çoğu kez.

Bir de rahatlığına hayranım.

Çekinmeden fütursuzca soruyor soruları, kendince aklına nasıl yerleştiriyor? … Bilmiyorum.

Bildiğim tek şey, oğlum kendini keşfediyor, kendi vücudunu keşfediyor, cinsiyet ayırımının farkında, sürekli öğrenmek istiyor. Soruyor, soruyor, soruyor…zaman geçiyor, oğlum büyüyor. Böyle bir dönemden geçiyoruz şu sıra.

Önceleri, – geçen yıl- sadece erkek cinsinin olduğuna inanırdı oğlum.

Yaptığımız konuşmalardan anlardım.

Şimdilerde kendinin erkek olduğunu ve bir de kadın cinsinin olduğunu fark etti.

Annesinin, teyzesinin, kuzeninin ve bir kısım kreş arkadaşlarının da kendi cinsinden olmadığını öğrendi.

İlk şaşkınca sorduğu soru ise “ Pekiii, annecim kızların niye pipisi yok? “ oldu.

Kendimce anlatmaya çalıştım.

Okuduğum kitaplardan edindiğim bilgiler doğrultusunda bu gibi sorularına gülmeden, aksine olağan bir konuda sohbet eder gibi yanıtlar vermeye çalıştım, ancak gün geçtikçe sorular çoğalmaya başladı ve ben şimdi başa çıkamıyorum.

Hani doğum günlerinde, doğum günü sahibine verilen klasik bir hediye vardır ya, kocaman bir kutu, kutuyu açtıkça içinden kutular çıkar bizim durum da aynen öyle.

Meraklı sorular, soruları açıyor ve ben ne yapacağımı bilemiyorum.

İşte anne oğul diyaloglarından bazıları :

- Annecim, ben bu dünyaya nasıl geldim?

- Oğlum seni ben karnımda taşıdım, sonra da doktor teyze seni karnımdan aldı.

Sorunun sorusu hemen geliyor?

- Hımmmm, peki anne ben çok büyüğüm ama, senin karnına nasıl sığdım, nasıl yaşadım?

- Oğluşum, sen karnımda miniciktin, sonra yavaş yavaş büyüdün. Bebekler annelerinin karnında büyürler, sonra da dünyaya gelirler.

Çocuk bununla da yetinmiyor, işte bir soru daha:

- Pekiiiii, doktor teyze beni karnından çıkartırken senin canın acıdı mı?

- Yok annecim hiç bi şey hissetmedim. - Ne söylenebilir ki küçücük çocuğa? -

Diyaloglar bu şekilde artarak çoğalırken dün oğlum son bombayı patlattı:

- Annecim ben düşündüm de…

Ben içimden eyvah diyorum, geliyor yeni bir şeyler diyorum ve yanılmıyorum tabii.

- Ne düşündün oğlum? diye soruyorum .

- Ben senin karnından doğdum ya, pekiiiii ben senin karnına nasıl girdim?

Nasıl cevaplanır bu sorular?

Çocuğun psikolojisi bozulmadan nasıl anlatılabilir?

Blogdaki sevgili anneler ve babalar hatta hiç çocuk sahibi olmayan fakat çevrelerinde, ailelerinde çocuk olanlara sormak isterim. Çocuğun psikolojisini bozmadan nasıl yanıtlayabilirim bu soruları?

Çocukları çoktan büyümüş anneler, siz nasıl aştınız bu dönemleri?

Çocukları oğlumla hemen hemen aynı yaşta olan anneler ve babalar neler önerirsiniz bana?

Çocuk yetiştirmek, çocuk gelişimi ile ilgili kitaplar okumaktan ne kadar da zormuş.

Bu bıdıklar bebekken, hayat daha mı kolaydı ne?:):)


Özlem' in " Blog " Notu : Keşif sadece cinsiyetini öğrenmekle sınırlı değil tabii, hayatın da keşfine çıktı oğlum.
Bununla ilgili meraklı sorularını da not aldığım günlüğünden toparlayıp blog satırlarında paylaşacağım.