Mevlana'ya saygı

Her yıl olduğu gibi büyük mutasavvıf Hz. Mevlana  ( 17- 24 Aralık  ) günleri arasında törenlerle anılıyor. Tabi en büyük törenler Konya’da yapılıyor. Bu yıl Mevlâna’ nın aramızdan ayrılışının 742.Yılı kutlanıyor. Ben de bu köşemde birkaç beyitiyle anmak istiyorum. Mevlana’nın büyük eserlerinden biri mesnevi’dir.  Mesnevi’de 26.000 beyit vardır. Mevlânâ Celâleddîn-î Rûmî, şâir düşünce adamı ve mutasavvıf. Tasavvufta Mevlevî yolunun öncüsüdür. Mevlana portresini ve Mevlana Türbesini ilk defa yaptıran Prenses Gürcü Hatun ile yakın dosttur. Mevlana, 30 Eylül 1207 ‘de Tacikistan’da doğmuş ve 17 Aralık 1273’te Konya’da vefat etmiştir. Mevlana vefatı için “ Şeb-i arûs”diyor.  Şeb-i arûs /  düğün gecesi anlamında kullanılmıştır.

 

Hazreti Mevlana bir şiirinde şöyle der:

 

Ben, sağ olduğum müddetçe Kur’an-ın kölesiyim,

 

Ben, Muhammed Muhtar’ın yolunun tozuyum.

 

Benim sözümden, bundan başkasını kim naklederse,

 

Ben ondan da bizarım, o sözlerden de bizarım.

 

***         ***         ***

 

Evrensel bir düşünceye sahip olan Hazreti Mevlana, bazı sözlerinde de şöyle der ve sevgiyle tüm insanlığı kucaklıyor.

 

· Cömertlik ve yardım etme konusunda akarsu gibi ol

 

· Şefkat ve merhamette güneş gibi ol

 

· Başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol

 

· Hiddet ve asabiyette ölü gibi ol

 

· Tevazu ve alçak gönüllükte toprak gibi ol

 

· Hoşgörülülükte deniz gibi ol

 

· Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol…

 

Mevlana insanlık alemi tarafından saygıyla ve sevgiyle anılmaktadır.

 

Mesnevi adlı eserden  birkaç dizelerini birlikte okuyalım:

 

Dinle ney’den duy neler söyler sana

 

Derdi vardır ayrılıklardan sana…

 

“Mesnevi” Türk milletinin ve Hz. Mevlana’nın hatırlarından biridir. Bunlar bizim manevi değerlerimizdir. Yeni kuşaklar bunları bilmeli ve tanımalıdır. Bunlar aslında Farsça (acemce) yazılsa da bizim kültürümüzün mermer taşa yazılan değerleridir. Hazreti Mevlana’nın aramızdan ayrılışının 742. Yılında saygıyla ve rahmetle anıyor, sözlerimi yine onun birkaç sözleriyle   bağlamak istiyorum.

 

Kestiler sazlık içinden, der beni:

 

Dinler ağlar, hem kadın, hem er beni.

 

Saklı olmaz birbirinden can ve ten

 

Canı görmekten izin yok bil ki sen!

 

Bir ateştir, yel değildir ney sesi,

 

Kim ateştir, yok olsun böylesi.

 

Derdimizden gün zamansız dolmada,

 

Her yanış bir günle yoldaş olmadı.

 

“ Geçti gün” der, etmeyiz yersiz keder,

 

Varol, ey sen tertemiz insan! Yeter.( * )

 

                                             MEVLANA

 

(*) Mesnevi - Mevlana / Abdullah Öztemiz Hacıtahiroğlu.

 

Ötüken Yayınları / 1972- İstanbul