Milliyetçilik ve Ulusalcılık

Bir dönem Milliyetçiliğin nasibini aldığı hırpalamalar ve yıpratmalar şimdi de Ulusalcılık üzerine yoğunlaşmıştır. Yani milliyetçilik cepte ulusalcılık masadadır. Bu çok hassas konuda tabiri caizse ağzı olan konuşmaya başlamıştır. Tanımlarından da anlaşılacağı üzere tek bir paydada birleşen iki tanım zaman zaman öyle süreç geçirmiş ve geçirmektedir ki. İnsanlara iki farklı grup olarak algılatılır hale gelmiştir. Bu noktada ülkemiz açısından tek bir anahtar vardır. Bu anahtar da “Atatürk” dür.

Atatürk’ün ilkeleri:

*Cumhuriyetçilik

*Milliyetçilik

*Halkçılık

*Devletçilik

*Laiklik

*İnkılapçılık

Bu altı ilke arasındaki Milliyetçilik-Ulusalcılık : (Ulusçuluk) Millet kelimesinin yeni Türkçesi ( kökencilik).

Ulusalcı kimliğin yeni tanımı ; Vatanını ve milletini seven Atatürk ilkeleri doğrultusunda ve çağa ayak uydurarak insanca ve hakça yaşamayı amaç edinen laik, demokratik anlayışı benimseyen özde yurtseverler.

Milliyetçilik: (Kökencilik) Bir ulus idealidir. Milli birlik, milli bağımsızlık kendisini samimi olarak Türk hisseden ve Türklüğe adayan herkes Türk’tür. Her şey Türk milleti için Türk’e göre Türk tarafından sözleriyle özetlenebilecek, Türk milletine bağlılık, sevgi ve Türk devletine sadakat ve hizmet düşüncesi. Bugün maalesef geldiğimiz noktada “Türklük” dahi, Akp iktidarı tarafından tartışılır hale getirilmiştir.

Karışım ve bileşikler gibi ya da siyahla beyaz gibi aralarında fark bulunmayan aslında aynı anlamı taşıyan ve fakat, farklı yorumlanan tek bir unsurdur. Bünyelerinde birbirine zıt düşebilecek kadar “izm “ (öğreti) lere sahiptirler.

Öyle ki ülkenin içinde bulunduğu sürece göre değişiklik gösterirler. Ulusalcılık (ulusçuluk) içinde sosyalizm barındırır. Cumhuriyet dönemini takiben Kemalizmi bünyesine katmıştır. Kök olarak anlamdaş olan ekole dünyadaki örnekleri gibi faşizm ve komünizm yaklaşımları sızdırılmaya çalışılmış ve bu yafta yapıştırılmıştır. Avrupada kökencilik ırkçı, şövenist ve bunların dayatılması ile militarizmi, antiemperyalizmi hatta romantizmi, her iki tanım da ortak olarak barındırdığını görürüz.

Son zamanlarda bir türlü açıklanamayan hatta birçok kişiye göre farklı tanımlanan yorumlanan bu düşünceler bir zamanlar Milletimizin ağzından düşürmediği ve literatürümüzde de yerine oturmuş olan Milliyetçiliği kullanmamaya özen gösteren kitleler oluşmuş, aynı şekilde Ulusalcılığı (ulusçuluğu) anlayamayan ve yanlış tanımlayan düşünceler ortaya çıkmıştır. Öyle bir hal almıştır ki adeta iki zıt kutupmuş gibi algılanır olmuş ve ağıza alınmaya korkar olunmuştur. Oysa Milliyetçilik Ulu önder Mustafa Kemal Atatürk’ün en önemli ilkelerindendir. Ulusalcı (ulusçu) vatanperverdir .Yani yurtseverdir yani milliyetçidir. Zor bir kelime değildir. Ulusalcılık da, milliyetçilik de bu ülke insanının aynı manada ortak ve tek olan değerlerinden biridir.

Niçin bazı insanlar ulusalcılıktan korkar hale getirilmişlerdir? Niçin bazı insanlar Milliyetçilikten çekinir olmuşlardır? Bu konudan kutuplaşma çıkarma maharetini gösteren herhalde tek millet bizizdir. Bu konunun kısa tutulmuş halinde özetleyecek cümle şu olabilir. Milliyetçilik ve Ulusalcılık “ Dil, din, ırk, mezhep, kültür ayırt etmeksizin milletini oluşturan bireylere eşit yaklaşan ve bayrağını, toprağını benimseyen kollayan ve katkıda bulunan her insanı kucaklamayı ilke edinmiş siyasi bir düşüncedir.

Millet olarak içimize sindirmemiz gereken iki kelime Milliyetçilik ve ulusçuluk. Bugün siyasi olarak baktığımızda bazı siyasi partilerin bu çizgilerde olduğunu gözlemleyebiliriz. Ancak daha açık söylemek gerekirse ne Milliyetçilik MHP nin tekelindedir, ne Ulusalcılık CHP nin tekelindedir. Dünyada da tanımı yüzyıllar önce yapılmış bu siyasi düşünce ülkemiz açısından da baktığımız zaman milletimizin her bir bireyi tarafından benimsenmesi gereken ortak bir düşüncedir. Bugün gelinen noktada gerçek Milliyetçi, milliyetçi geçinen ve milliyetçilikten geçinenlerin olduğu gibi gerçek Ulusalcı, ulusalcı geçinen ve ulusalcılıktan geçinenler de aynı manada mevcuttur.