Motorlu Taşıtlar Vergisine Yapılan % 40 Zam Azdır. Şaka Yapmıyorum.

Milliyet Blog yazılarımızı izleyenler toplumcu dünya görüşüne sahip olduğumu bilirler.

Dünyamızın kaynaklarının bir avuç çok uluslu şirketin yönetim ve denetiminde olduğunu, bu şirketlerin ve onların politikalarının uygulayıcıları olan güçlü devletlerin yörüngelerindeki diğer dünya devletlerinin genelinde olduğu gibi ülkemizde de yönetsel erkin bu büyük güç yararına ve/veya hesabına hareket eden küçük bir azınlığın elinde bulunduğunu düşünürüm.

Bu sistemin devamlılığı gelir dağılımı eşitsizliğinin devamlılığına bağlıdır.

Böyle olduğu içindir ki, bir avuç zengin (söz gelimi en zengin 100 kişi) dünyanın geride kalan milyarlarca insanının servetlerinin toplamından daha büyük servetlere sahip olmuşlardır.[1]

Ülkemiz gelir dağılımı eşitsizliğinde dünyanın önde gelen ülkeleri arasındadır. Böyle olduğu için bizim milyoner-milyarder sayımız da hızla artmaktadır. Çünkü izlenen iktisadi ve sosyal politika öncelikleri içinde gelir dağılımı adaletini sağlama kaygısı yoktur.

40 yılda bir karşılaştığımız istisnalar hariç.

Gelir dağılımı eşitsizliğiyle mücadelenin pek çok yolu vardır.

Gelir vergisi, kurumlar vergisi gibi gelir üzerinden artan oranlı vergi uygulamaları kdv, ötv gibi harcamalar üzerinden alınan ve gelir dağılımını eşitsizleştiren vergilere kıyasla gelir dağılımı eşitliğini sağlamanın araçlarındandır.

Bu yollardan biri servet vergileri uygulamalarıdır.

Küçük bir azınlığın elinde büyük servet birikmelerine yol açan ekonomik, siyasi ve sosyal politikalar sonucunda oluşan eşitsizliğin telafisi, servet üzerinden vergi alınarak sağlanan kaynakların transfer, yatırım, parasız eğitim/sağlık vb. yollarla alt gelir gruplarına aktarılmasıyla kısmen mümkündür.

Ülkemizde vergi tarihi sürecinde önemsizleştirilerek sembolik düzeye indirilmiş servet vergisi örnekleri Veraset ve İntikal vergisi, Emlak Vergisi ve Motorlu Taşıtlar Vergisidir.[2]

Emlak Vergisi toplama yetkisi belediyelere devredilmiş olup uygulamada tamamen sembolik düzeylere çekilmiş olduğu herkesin malumlarıdır.

Veraset ve İntikal vergisinden sağlanan gelirin esamisi dahi okunmamaktadır.

Bu servet vergilerinden MTV halen bütçe gelirleri içinde nisbi olarak en büyüğü olup 511 milyar TL olarak tahmin edilen 2017 bütçesi içindeki payı sadece 11.4 milyar TL olarak öngörülmüştür.

2018 Bütçesinde MTV’nin % 40 artırılarak uygulanacağı ilan olunmuştur.[3]

Uygulamanın 2018 bütçesine katkısı kaba bir hesapla % 1 düzeylerinde olacaktır.

Haberin duyulmasıyla birlikte tepkiler yükselmiştir. Özellikle de “sosyal demokrat” oldukları iddiasındaki sahte muhalefet bir anda mevcudiyetini anımsayıp meydana atlamıştır.

Oysa bu vergi artışı, alkışlanması gereken kanımızca çok az sayıdaki doğru kararlardan biridir.

Doğru ve yetersiz bir karardır.

Doğrudur çünkü bugüne kadarki yaygın uygulamaların aksine servet üzerinden alınan bu verginin gelir dağılımı eşitsizliğini bir ölçüde de olsa giderme işlevi vardır.

Yetersizdir çünkü şu anki MTV uygulamasında baskın kriter motor hacmidir. Motor hacmi arttıkça artan bu verginin esas itibariyle araç değeri arttıkça artan oranda artan bir uygulamaya kavuşturulması gerekir.

Böylelikle pahalı ve lüks motorlu araç sahiplerinden daha fazla vergi alınması yoluyla vergi yükünde de eşitlikçiliğe yaklaşılabilir.

Yine bu zam yetersizdir çünkü, servet üzerinden alınması gereken başka pek çok vergi kaynağı mevcutken maliklerinin kudretlerinden dolayı bunlara el atılamamaktadır. Sözgelimi pıtrak gibi biten gökdelenlerde edinilen ultra lüks konutlar, yazlık villalar… gibi mülkler böyledir.

Yatlar, katlar, atlar… aklımıza gelen gelmeyen pek çok servet türü böyledir.

Belirtilen nedenlerle, bizce MTV’ne 2018 bütçesi için öngörülen % 40 zam kesinlikle gereklidir, yerindedir. Ve de açıkladığımız nedenlerden dolayı ürkekçedir ve de  yetersizdir.

Servet vergisinden söz etmek servet düşmanlığı, komünistlik, hainlik… değildir. Servet vergileri gelir dağılımı eşitliği, sosyal refah ve toplum huzuru amacıyla kullanılmak koşuluyla uygulanmalı ve yaygınlaştırılmalıdır.

Kenan IŞIK