Mucize!..

Zerreden kürreye her şeyiyle açık bir mucize olan bir alemde yaşıyorken, biz insanlar, bu yaratılış mucizesinin Yaratıcısını tanımak için ayrıca "mucizeler" isteriz..

Tüm peygamberler, hakikati tebliğ ettikleri toplumlar tarafından, kendilerini isbat için, mucizeler gösterilmeye davet edilmiştir. Ama çoğu zaman, Peygamberlerin gösterdiği mucizeler, insanları inandırmaya yetmemiştir. Daha doğrusu, inanma eylemi mucizeyle değil, yürekle olmuştur.

Bu bizim insan yanımız... Bildiğimiz, gördüğümüz, yaşadığımız şeyler ne kadar olağanüstü özellikler taşıyor olursa olsun, bizim için mucize değildir... Mucize olması için, bizim bildiğimiz, alıştığımız şeklin dışında olması gerekir...

Küçücük bir tohumun düştüğü toprakta koca bir ağaça dönüşmesi mucize değildir de, diyelim ki, bir taşın içinden bir ağaç çıkarsa mucizedir. Neden? Çünkü, biz toprağa düşen tohumun yeşermesine ve ağaç olmasına alışkınız; ama taştan çıkan ağaçlara alışkın değiliz..

Sözü Milliyet'ten kopyaladığım şu habere getirmek istiyorum:

"Tanrı'nın gözü bizi izliyor. İngiliz Daily Mail Gazetesi'nde yayınlanan bu fotoğraf bilim dünyasına Tanrı'nın Gözü olarak kaydedildi. Dünyadan 700 ışık yılı uzaklıktaki nebula yeryüzünden mavi bir göz gibi görünüyor.

Bilim adamları Şili dağları üzerinde teleskopla çekilen bu fotoğrafa 'Tanrı'nın gözü' takma adını verdi. Ortadaki mavi yıldızın etrafındaki toz ve gaz tabakasının ortaya çıkardığı görüntü nefes kesiyor.(Milliyet.com.tr)"

Gerçekten de, bu nebula bir göze benziyor. Ama, evrenin sınırsızlığı içerisinde acaba böyle kaç göz, kaç kulak, kaç kafa var.. Bugünki bilgilerimiz evrenin ne kadarına şamildir.

Görüntü bildiğimiz bir şeyi "gözü" andırıyor diye, bir mucizeden söz etmek ve buna "Tanrının gözü" demek elbette bir fantaziden ibarettir. Allahın dünyayı gözlediği fikrini somutlaştırma düşüncesinin ürünüdür belki de..

Oysa, Allah, "ben size şahdamarınızdan daha yakınım" diyor. Yani, Allahın gözü de, kulağı da, bütünüyle varlığı da bize bizden daha yakın..

Asıl içimizdeki bu mucizeyi bir görebilsek, değil nebula'yı gelişmiş teleskoplarla uzaktan izlemek, araçlarımıza binip o nebulaya sehayete gittiğimiz de bile, bir mucizeden söz etmeyecektik..

Yıldızlar, gezegenler, nebulalar, aylar, güneşler..Bütün bunlar "insan"dan daha büyük ve daha mucizevi değil ki..

Yunus'un diliyle söylersek:"Bir ben vardır bende, benden içerü"..

Asıl önemli olan, o içimizdekini "beni" görebilmek..

Bu yüzden mucize arayan kendi özüne baksın, diyorum..

Hayırlı cumalar..