Muhteşem dansın son çılgın figürü

Hem muhteşem olsun, hem de sonu akıllıca bitsin. Farklı olsun, inanılmaz olsun, görülmemiş olsun fakat sonu iyi bitsin. Çılgınca ve herkesin gıpta ettiği gibi sürsün bu dans. Heyecanlı olsun, sürükleyici olsun ama zamanı geldiğinde dans pistini akıllıca bir manevra ile terket. Müziğin devam ettiği, ikinci kez denenen bir amacın son basamağında dur ve" hedefime bir adım kaldı ama cesaretim yok" diyerek sessizce kaybol.

Evet iki yıla yakın muhteşem bir aile olan" varmısın yokmusun" yarışmasının içindeyim. Bilindiği gibi hedefin 500.000. olduğu ve alınamadığı için bütün Türkiye'nin gözü üstünde olan bu yarışmanın en gözü kara simalarından biriydim. Herkese sonuna kadar yürü diyerek ve bir çok kez 500.000. TL. açarak yaktığım yarışmacıların da sayısı bir hayli fazla. İlk yarışmamda da sonuna kadar gidip 25.000 TL. sı almıştım. Artık hedefin kazanılacak paradan çok, yarışmanın biteceği günlerde muhteşem bir final olması gerektiği hayallerimizi süslemeye başlamıştı. Bizler kutu açarken hep bunu hayal etmeye başlayıp, kısa sürede pes eden yarışmacılara kızar hale gelmiştik. Türkiye artık bu 500.000. i birinin kazanmasını istiyordu. Acun Ilıcalı baktı ki yeni katılanlar 500.000. e gidecek cesareti gösteremiyor, az para kazanmış efsaneler arasında kura çekerek yarıştırmaya karar verdi. Kurada ben çıktım ve omuzlarıma inanılmaz bir yük aldım. Artık nasıl yarışılacağını ve hedefe nasıl gidileceğini göstermem gerekiyordu. Kendilerini daha yolun yarısında cesaretlendiren ve yorumlarla ileri iten Metin'in yarışmasını herkes merakla bekliyordu.

Yarışmam olağanüstü bir gövde gösterisine dönüşmüştü. 10 tane 500.000. in yanında sadece bir kaç mavi kalmıştı. Salon inanılmaz bir tezahüratla yıkılıyordu. Dans tüm muhteşemliğiyle sürüyordu. İnanılmaz bir gece yaşıyordu tüm Türkiye. Artık herkes benim 500.000. i alacağıma kesin bir gözle bakıyordu. Dans ettiğim kutular gittikçe eksiliyor, fakat ben yorulmadan aynı enerji ile çılgınca devam ediyordum.

Bir anda Müzik yavaşladı. Son bir hamle kalmıştı. Çok yakındım ve üç senedir ulaşılamayan bu hedefin bir adım gerisindeydim. Herkes dur diyordu ve hakettiğim milyarları almamı istiyorlardı. Peki, tarih yazmaya bir adım kala yere bıraktığım bayrak rüyalarıma girmeyecekmiydi? Nerede kalacaktı hedef 500.000. çığırtkanlıkları ve "yürü be koçum" çığlıklarıyla eli boş gönderdiğimiz yarışmacılar.

Müzik yeniden hızlanıyordu ve dans tekrar başlamıştı. Aşağıya bakamıyordum ve boşluğun inanılmaz farklı boyutunda dönmeye devam ediyordum çılgınca. Bu dans benim hedefimin yolunda bulutlara karıştığım ikinci dansımdı. Belki de yaşamımın en pahalı dansıydı bu dans. Tek üzüldüğüm, bu dansın sonunda, " aza kanaat getirmeyen çoğu bulamaz" ata sözünü söyleyenlerin sayısının bir hayli fazla olacağıydı. Oysa bu dans sadece benim dansım değildi ve kesinlikle para için yapılmamıştı. Bu hepimizin dansıydı ve hedefi 500.000. olan bir rüyanın dansıydı. Zaten hep yaşamın dans kısmı ilgilendirmişti beni. Hele 500.000. i Ülkühan'ın aldığını görünce, bulutların arasında kaybolan dansımı daha da çok sevmeye başladım...