Mutlak Tutulma

Saat 13.13. “Sevdiğim beni düşünüyor” avunmalarıyla yıllarca heyecanlanıp durduk, durdurduk kendimizi. Bugün 14 Şubat. Hayatımda sevgilimle geçirdiğim sevgililer günü bir elin parmaklarını geçmemiştir belki ama bu durumu hiçbir zaman dert etmemişimdir kendime. İşte gurbette sevdiğim kadın olmadan geçirdiğim kim bilir kaçıncı onsuz ama onunla olan bir gün daha. 14.02.2010-Paris Bugün dördüncü ay gurbetteki. Bu üçte birinin bittiğini gösteriyor. Bir durum değerlendirmesi yapmak gerekiyor. Gurbet sözcüğünden başlamak gerekiyor ilk olarak. Kimi “zor zanaat” diyor buna kimi de “ yaşamadan anlaşılmaz”. Gurbet her ne kadar arabesk de kaçsa aslında tüm durumumu açıkça ortaya koyuyor. Dışarıda yaşamanın insana getirdiği olumlu taraflar var. Gurbetin sizden aldığı çok önemli yoğunluklar ise geçen her dakika daha da anlaşılıyor. Bu kayıtsızlık, tek başına yaşam biçimi, insanları tek tipleştiren gözümüzdeki bakış açısı… Bunların içimde, karakterimde ciddi ve geri döndürülemez yaralar açmasından korkuyorum. Bundan sonra mevsim değişecek. Çağatay da gitti. Sonsuz yalnızlığa, mutlak tutulmaya beş var. Sevgililer gününün de yalnızlığı burada daha da anlam kazanıyor kanımca.