Mutluluk kapısı

Bugün pazar. Karanlık, yağmurlu bir İstanbul sabahına uyandık gene. Sanki havanın karanlığı içimize de işlemiş gibi.

  Sabah gazeteleri açtım okumak amaçlı. Ama okuyamadan bir kaç dakika sonra kapattım hepsini. Tüm gazetelerde karanlık yazılar. Ümitsiz, karanlık yazılar.Aynen televizyonlarda olduğu gibi. Artık televizyon bile seyretmek istemiyor canım.

  Günlerdir, hatta aylardır toplumca büyük bir hüsrana sürüklenir gibiyiz. Herkes birbirinden nefret ediyor, mutsuz, huysuz, Benim gibler  küskün, bitkin. Kimsi ise saldırgan ki çoğu böyle,kavgacı.

  Bütün bu ruh halinin üstüne hiç mi mutlu olay yok bizi yaşama bağlayacak, Gazeteleri açıyorsun artık bıraktım haberleri, köşe yazarları hatta magazin ve güncel yazanlar bile umutsuz yazılar yazıyor.

 Dün akşam bir konsere gittim. Macar İhtilalının yıl dönümü sebebiyle Macar Başkonsolosluğu desteği ile düzenlenmiş bir konserdi. Konserin birinci bölümünde Üç Deniz topluluğu diye bir grup müzisyen bir çok ülkenin türkülerinden örnekler sundu. Aynı türkünün Türkçe, Rumca ve bir başka dilde uyarlamasını dinledik. İran, Arap, Türk, Bulgar, Yunanlı, Romanyalı, bir çok ülke insanının duygularını haykırdığı türküler bana hangi coğrafyada olursa olsun insanın hep aynı acıları, aynı mutlulukları yaşadığını bir kez daha hatırlattı. Müziğin birleştici gücünü  çok iyi hissettiğimiz bu konserde çocuğumun müzisyen olmasından büyük mutluluk duydum.

Dün geceki konser ümitlerimizi  biraz yeşertmeye başlamışken bu sabah okumaya çalıştığım gazeteler gene umutlarımı  yıktı.

Oysa ki ben bütün bu karamsar duygulardan, bu toplumca içine sürüklendirilmeye çalışıldığımız depresyondan ancak bir mutluluk kapısını aralayarak kurtulacağımıza inanıyorum. Belki o mutluluk kapısı şu anda kapalı gibi görülüyor ama o kapıyı aralamak,hatta  sonuna kadar açmak bizim elimizde.

Biz içinde bulunduğumuz bu karamsar havadan çıkabilirsek , o mutluluk kapsını aralayabilriiz sanırım.

Birbirimize destek olarak, el vererek, umutla beslenerek o mutluluk kapısnı bulalım ve açalım. Buna çok ihtiyacımız var.