Nasıl biri olduğu hakkında karar veremediğimiz kimseler mükemmel insanlardır

İnsan zaten kompleks bir varlık normalde anlaşılmaz. Anlaşılıyorsa kompleks özelliklerini göstermiyor (bu konuda beceri ve yeteneğini geliştirmiyor) demektir. Kolay anladığım kişileri Tanrı’nın yaratmadığını bile düşünürüm. Nasıl kolay anlaşılırsınız siz ya! Bir insanda neler var biliyor musunuz? Etten kemiktense kolay da eğer dedikleri gibi bir de duygu ve düşünce dünyamız varsa…

Kompleksler, takıntılar, psikolojik nedenlerle böyleyse elbette bu durum ayrı. Bu bir karakterse değerli oluyor. Picasso tablosu gibi. Karmaşık, anlayamıyorsunuz. Bir öyle diyor, bir böyle diyor, beklenmedik hareketler, şaşırtıcı mimikler, kaybolup gittiğiniz derinlik.

Dikkat edilirse kişiler bu duruma ileri yaşlarda geliyorlar. Eğitim, kültür, yaşam, birikim kişiyi olgunlaştırıyor ve bu kompleks kişilik işte bu olgunlaşmanın sonucunda oluşuyor. Ama öyle ki işte tam da kişinin kritik dönüm yaşında (yaşlı olarak algılanmaya başlandığı an) meydana gelen bu hal sağlıklı değerlendirilemiyor ve yaşlılıkla karıştırılıyor. Elbette çok ileri yaşlar için bu doğrudur ama 60’ındaki birinin bu kompleks kişiliğine yaşlandığı için böyle diyemeyiz. Bu durum apaçık kişiliğin elitleşmesidir.

Tabii ki böylesine çok yönlü kişiliğin mükemmel altyapısı da olması gerekir. Böyle birisi bir kadına aşk şakası yapar siz onu zampara sanırsınız. Oysa o kişi bunları aşmıştır; yaptığı/ söylediği gerçek bir beğenidir. Onlar yaşanan hayatı değil artık karakterleriyle bütünleşmiş kendi içlerinde kurguladıkları hayatı yaşarlar. Bu nedenle siz daha soruyu sormadan cevabını verirler. Çünkü soracağınız sorunun cevabının ne olduğunu bilirler.

Doğal olarak bu kişiler karmaşıktır, anlaşılmaları zordur. Ama onlar cevherdir. Çok yönlüdürler. Hele de bunlardan bir şekilde sanatın tozunu yutmuş olanlar harika insanlardır. Bu insanların gördüğünüz hatta bildiğiniz/tanıdığınız halde olduklarını düşünmeyeceksiniz; başka biridirler çünkü.  Görüntüleri basit ve iddiasız olabilir ama derinine indiğinizde farklı bir dünyanın farklı bir insanıyla karşılaşırsınız.

Benim böyle çok dostum olabilirdi. Ama ben sadakatsiz bir insanım. Bu huyumu bildikleri halde bir daha aramadıklarım onları terk ettiğimi düşündüler ve kendiliklerinden kalkıp gelmediler.  Oysa ben insanları terk etmem, yüreğimde taşırım.  Tanıdığım hiçbir kimse şu an yanımda değil. Gurur yapmayıp gelselerdi… Ben de böyle biriyim işte. Hiç dostum yok, bütün dünya dostum! Yani ben kendim de karmaşık yapılı bir insanım.  Bir gün camide öbür gün meyhanede rahatlıkla görebilirsiniz. 360 dereceden dünyaya bakıyorum. Böyle olunca herkesi görebiliyorum. Yerleşik literatür bir şekilde olmanızı istiyor. Ben yerleşik anlayışları reddettim her şekilde olmayı seçtim. İstisnasız herkese uyarım. Bu da kompleks kişiliğimin bir özelliği. Aptal ( hatta salak) saçma sapan bir insan olarak görüldüğüm gibi çok değişik birisi olduğumu söyleyenler de oldu. Beni anlamayanlar beni terk ettiler. Kalan beni anlamayanları da yüzüme baka baka gözleri yorulmasın diye ben terk ettim.

Kompleks kişilere katlanmak zorunda değilsiniz. Bakırköy akıl hastanesinin adresini verir ayrılırsınız. Ama kaybettiğiniz ya da hayatta hiç bulamadığınız şeyleri onlarda bulabilirsiniz.  Sıradan birinin elinde gül sadece güldür; kompleks kişinin elindeyse kanamış bir yürek! Doğrudur, karmaşık kişiler sizi yorar. Ama onlardan ayrıldıktan sonra diğer yorgunluklarınızı da onlarla dinlenirsiniz. Sadakatli dost değildirler (benim gibi) Ama zaten onları her zaman görmeniz gerekmez. Çünkü bir gördünüz mü bir daha unutmazsınız. Onların kendileriyle değil size verdikleri/sizde bıraktıklarıyla yaşarsınız.