Nazım'dan

BİR HAZİN HÜRRİYET

Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu,

bir lokma bile tatmadan yoğurursun

bütün nimetlerin hamurunu.

Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında.

ananı ağlatanı Karun etmek hürriyetiyle,

hürsün!

Sen doğar doğmaz dikilirler tepene,

işler ömrün boyunca durup dinlenmeden yalan

değirmenleri,

büyük hürriyetinle parmağın şakağında düşünürsün

vicdan hürriyetiyle,

hürsün!

Başın ensenden kesik gibi düşük,

kolların iki yanında upuzun,

büyük hürriyetinle dolaşıp durursun,

işsiz kalmak hürriyetinle,

hürsün!

En yakın insanmış gibi verirsin memleketini,

günün birinde mesela Amerika’ya ciro ederler onu

seni de büyük hürriyetinle beraber,

hava üssü olmak hürriyetiyle,

hürsün!

Yapışır yakana kopası elleri Vaistrit’in,

günün birinde, diyelim ki, Kore’ye gönderilebilirsin,

meçhul asker olmak hürriyetiyle,

hürsün!

Bir alet, bir sayı, bir vesile gibi değil

insan gibi yaşamalıyız dersin,

büyük hürriyetinle basarlar kelepçeyi,

yakalanmak, hapse girmek, hatta asılmak hürriyetinle,

hürsün!

Ne demir, ne tahta, ne tül perde var hayatında,

hürriyeti seçmene lüzum yok

hürsün.

Bu hürriyet hazin şey yıldızların altında.

Nazım Hikmet

1951