Ne Güzel Cahildik

             Biz ne güzel cahildik bir zamanlar; Dünyadan haber aldığımız pilli radyomuz ve gazetemiz vardı. Akşam yemekten sonra içtiğimiz çayla birlikte dinlediğimiz ''arkası yarın'' piyeslerimiz.Sabahla birlikte takip ettiğimiz, gazete köşesinde yıldız falımız vardı.

               Biz ne güzel cahildik bir zamanlar; Ekmek kızartmak için sobamız ya da mangalımız.Çıtır çıtır kızaran ekmeğe sürdüğümüz organik tereyağımız, mis gibi kokan çayla birlikte yediğimiz.Ev yapımı makarnaya çaldığımız kaşık'la yeme yarışımız vardı.Gülen yüzlerle birlikte mutlu bakışlarımız. Cahil de olsak duygularımız sahte değildi. Bakışlarımız da kin ve nefret yoktu. Büyüğümüze saygı , küçüğümüze sevgi göstermekten başka  niyetimiz de yoktu.

                Biz ne güzel cahildik bir zamanlar; Kışın kuzune soba'nın etrafında kestane pişirmek, mısır patlatıp tombala çekmek tek eylencemizdi.Sabah'ın olmasını zor beklerdik.Çocuktuk , kardan adam yapmak kartopu oynamak ne güzel mutluluktu. O zamanlar yağan karın kokusu daha bir başkaydı. Yüreklerimiz kadar temiz di.

                 Biz ne güzel cahildik bir zamanlar; Elektiriğimiz olmasa da ,gaz lambamız vardı. Ortaya koyduğumuz  sehpanın etrafın da toplanıp ders yaptığımız. Annemizin ablamızın  gazlambasının aydınlattığı oda da  tablo ğibi işlediği rengârenk kanefiçenin güzelliğine diyecek söz yoktu. Sobanın üzerinde demlenen çayın, küçük güğümle koymuş olduğumuz suyun, kaynarken çıkartığı sesin bize uyku verdiği gecelerin huzuru daha bir güzeldi.

               Biz ne güzel cahildik bir zamanlar; Sırtımız da taşıdığımız, bahçemizin odununu,çalı çırpısını odun kütüğünün üzerinde kırmak,kışa hazırlamak, bahçemizden topladığımız sebzeyle kışa hazırlık, kurutup ,konserve ya da tuzlayarak saklamak doğaldı. Onları yetiştiren yüreklerin  doğal oluşu gibi.

               Evet şimdi cahillik bitti.Herşeyin en güzeline sahibiz. Ekmeğimizi kızartan makinemiz, evimizi süpüren son sistem süpürgemiz, yiyeceklerimizi kışa sakladığımız derin dondurucu'larımız, odun kömür  yerine doğalgaz,ve sobası kombilerimiz, ısıtıcılarımız var saymakla bitmeyen.

               Ya huzur, sağlık ve mutluluk? Biten cahilliğimiz'le birlikte kirlenen dünya da , dostluğu,akrabayı,arkadaşı, kardeşi, büyüğe olan saygıyı,küçüğe olan sevgiyi ve biz yaşama olan güvenimizi kaybettik.

                Hatice Büyükarı...