Neden hâlâ evlenmedim?

Okul bitti, elime mesleğimi de aldım; artık bahanem kalmadı. Ne olacak şimdi?

Birkaç ay öncesine kadar, komşu teyzelerim beni birileriyle tanıştırmak istediklerinde, hep öğrenci oluşumu bahane ederek kibarca reddederdim: "Hele şu okul bitsin, meslek sahibi olayım da, o zaman düşünürüm" derdim. Fakat şimdi hiçbir bahanem kalmadı!

Nedendir bilinmez, toplumsal bir kural gibidir "evlilik yaşı" geldiğinde evlenmek (ya da evlendirilmek). Peki bu "evlenme yaşı"nı belirleyen kimdir ve neye göre belirlemiştir? Belirlenmiş olan o yaşlar geçildiğinde neden herkes tarafından yadırganılır? Zorunlu mudur ille de evlenmek? Hatta "evde kalmak" nasıl bir deyimdir ve kim hangi şartlarda evde kalınca "evde kaldı" denilir?

İlginç sorular. Benim yaşım geçti, ne yani ben şimdi evde mi kaldım? Kalsam ne olur ki, şart mı evlenmek?

Peki ben bu yaşa geldim, elime mesleğimi aldım, ama neden hâlâ evli değilim? İşte cevaplar:

1. Evlenmedim; çünkü sırf bu gereksiz toplumsal (ama yazılı olmayan) kurala inat olsun diye. Var mı bir itirazı olan?

2. Evlenmedim; çünkü benim elimde yüzük hiç güzel durmuyor. Aslında gayet düzgün ve zarif ellere sahip olduğum (öhhö!) söylense de, ben yüzük taktığımda sanki o yüzük yamuk duruyor, ve sanki o el artık benim elime benzemiyor!

3. Evlenmedim; çünkü boşanmak bizim sülalede "genetik" gibi bir şey. En yakınımdakilerden üç kişinin evliliği hüsranla sonuçlandığından mıdır nedir, korkuyorum işte, ne bileyim!

4. Evlenmedim; çünkü işten çıkıp akşamın köründe eve yorgun argın geldiğimde mutfağa girip yemek pişirmek değil, bir an önce yastığıma gömülüp dinlenmek istiyorum. Acıyan gırtlağımı dinlendirmek, davul gibi olan ayaklarımı şööyle havaya dikmek istiyorum. Annem pişiriyor işte yemekleri, rahat mı batıyor ki ille de evleneyim?

5. Evlenmedim; çünkü nikâh işlemleri esnasında kan vermek gerekiyor; ama benim vücudumdaki kan bana yetmezken ben nasıl şişe şişe kan veririm? Benim canım ne kanım ne? Hem ben korkarım, ödüm kopar kandan!

6. Evlenmedim; çünkü benim derdim bana yetiyor. Daha yeni ve daha ilginç sorunlara ihtiyacım olursa kolaylıkla kendi kendime yaratabilirim, gerek var mı başka birisinin yaratmasına?

7. Evlenmedim; çünkü hiçbir erkeğe yazık olsun istemem. Ben öyle uzuuun yıllar çekilebilecek biri değilim. Ben bile bazen bana katlanamazken, elin adamının ne mecburiyeti var canım? Hiç kimsenin huzurunu kaçırmak istemem doğrusu.

8. Evlenmedim; çünkü evlilik komik bir şey. Sağdan soldan görüyoruz; incir çekirdeğini doldurmayacak bir hadiseden tartışma çıkıveriyor, gereksiz yere alevleniyor; alttan alan yok, iki taraf da bana mısın demiyor... Aradan zaman geçince tartışmanın kaynağı bile unutuluyor. Böyle gereksiz şeylerle kafa yormaya hiç halim yok açıkçası...

Bu bahaneler uzatılabilir elbette. "Bahane" diyorum çünkü sırf bir-iki bahanem olsun diye üzerinde saatlerce düşünüp tasarlayarak kaleme aldım. Bu dünyada evlenmeye değecek biri olduğuna inanırsam ve o kişiye bir gün gerçekten rastlarsam... Kim bilir... Belki de...

<özlem boral="">