Nehrin senfonisi...

Sanırım, ara sıra nehrin kıyısına geçip, nehrin akışını sadece izlemek insana iyi gelebilir. Kenara çekilip, nehrin akışına kendinizi bırakmak…

Bu nehir içinde insan yaşamlarından bazen küçücük küçücük öyküler de akıyordur, bir babanın evladına olan özlemi ya da bir evladın babasına olan özlemi de akıp gidiyordur. Bazen bu nehrin içinden insana dair dramlar akıp gidiyordur. Maden işçilerinin yaşadığı çalışma hayatına dair bir acıdır bu ve yarattığı dram, tüm Türkiye’de yankı bulur…

Bazen, nehir akarken, haşarı çocuklar gibi akan nehrin içine taşlar fırlatırsın, yani sen de elini yaranın, yaşanan dramın, travmanın hafifletilmesi meyanında gelişmelerin altına sokarsın. Nehrin başında durağan oturamazsın. Yaramaz çocuklar gibi bir oraya bir buraya koşarsın, nehrin içine bağırırsın; ama kimse duymaz. Sesin sadece senin kulağında hoş bir akis bırakır.

Yaşam da farklı farklı nehirlerin toplamından ibarettir. Bazen dediğim gibi akan nehrin içinden başarı öyküleri, sevinç, ortak hedefe doğru giden azimli bir yürüyüşü görürsün, bazen emekçi insanların, onurlu ve dik başlı; ama bazen de mağrur direnişlerini ve hak savaşımını görürsün…

Ne kadar güzel böyle bazı dönemlerde nehrin cemaline bir renk gelir, saflık gelir. Duru bir hâl alır. Daha bir ahenk içinde akar. Ne kadar da güzeldir; bu tip akan nehri seyretmek. Ne kadar da dingindir bu nehrin silueti… Aslında, çarşaf gibi bir su görüntüsünü seyretmek, hırçın, sert ve hercai esen yelle bezeli bir nehri seyretmekten daha keyif vericidir. Nehrin içini daha rahat görürsün. Nehrin akışında da bir anormallik yoksa; ne bileyim nehrin akış yönünde, kıvrıma uğradığı bölgelerde de beklenmedik misafirler, akış rejimini bozacak müdahaleler yoksa, daha bir huzur verir, bu nehrin temaşası… İşte, böyle huzurlu dönemlerde, sadece gözlem yapmak gereklidir. Olan biteni anlamak adına, yaşanan anın zevkine varmak gerekir. Olması gerekene, olması gerektiği mecrasında akmasına izin verildiğinde, daha az huzursuzluklar yaşarız.

İşte, böyle temiz, saf, arı, duru, kendini pisliklerinden arındırmış bir su akış resitalini, yani yakalanan fırsatı izlemek, bazen sadece izlemek gerektiğinde, o nehirle beraber senin de coşman, hayata zindelik katar, sana daha bir farkındalık sağlar. Bedenimizin olumlu yönde tekâmülünü sağlayacak pozitif enerjiyi, böylelikle iyi bir şey adına kullanırız. Huzur veren bir manzarayı seyrederek, olan pozitif enerji stoğumuzu, kara günler veya uğursuz günler adına biriktirir, yedekleriz. Fakat, sürekli nehri kirletir, akış rejimine müdahale edersek, nehrin akışından da şırıltısından da ne zevk alırız, ne tat alırız…