Nilüfer, bizi hayal kırıklığına uğratma!

Nilüfer, değerli bir sanatçımız. Bir şarkısı, bu yazıya ilham verdi: "Hepimizin bu güzel Dünya!" Güzel bir dilekten öte geçemiyor, biz Dünya'nın, Nilüfer de dahil %99'u, yerkürenin "efendisi" %1'in tasallutu altında yaşamaya çalışıyoruz.

Şu kavanoz dipli Dünya bir tartıya vurulsa, yoksulluğun, açlığın, yıkımların dünyası dibe vurur, zenginliğin, ihtişamın, savurganlığın dünyası ise, zemberekten boşanırcasına uzaya kadar, fırlar. Keşke, öyle olsa da, kurtulsak!

Mümkün ama muhtemel değil. Çünkü muhteremler, küresel ısınmaya, çevre tahribatına, flora ve fauna dengesinin bozulmasına, genetiği değiştirilmiş gıdalarla zehir kusulmasına, nükleer silah denemelerine aldırmadan, Pompei'nin son günlerindeki gibi raks ediyorlar...

Felaket tellalcılığından, falcılıktan, simyacılıktan, hoşlanmam. Fakat, verili koşullarda Dünya'nın, bir elli seneyi çıkarması zor diyenler de var, ne ki, bilim çevrelerinin, bu feryadının, ilaç, uzay ve savunma sanayince "bastırılması" olasılığı, beni kaygılandırıyor.

Afrika kıtasının her yıl bir iki milim kuzeye kaydığının tesbiti bile yeterince ürkütücü... Deprem ve tsunamiler sıklık aralğı ve debisel olarak arttı. Olan bitende, silah denemelerinin payı ne kadardır, bu henüz bir sır! Buna karşılık, 8 gün silaha para ayrılmasa 30 milyar dolarla, dünyadaki bütün açlıkla başa çıkmak mümkün...

Amerika, Irak ve Afganistan çatışma ortamına bugüne kadar 1,38 trilyon dolar harcamış, bu parayla, iki tane yeni devlet kuruldu, mesela... Fakat, tercihleri yapanlar, oy verenler değil. Obama'da sanırım Nilüfer gibi, hepimiz gibi, % 99'un içinde, bir yerde...

Toplumlar, gönüllü derneklerle kendi yaralarını sarmaya dursun, sorunları sulh yoluyla çözmek amacıyla işlev gören Birleşmiş Milletler’in bütçesi bile, Dünya Silah Harcaması toplam büyüklüğünün yüzde 2’sinin altında...

Bizde mesela en zengin kesim en yoksul kesime 8 kat fark atıyor. Biz hepimiz Fenerbahçe olsak örneğin, Kaymak Tabakaya karşı maça 8-0 geriden başlıyoruz... Çocuklarımız, karmaşık hale getirilen eğitim sisteminden geçerek başarı elde etmek için her zamankinden daha çok şansa muhtaç... Fakat "şansa" odaklanmak biz erişkinlerin de en "ciddi" işi: Loto bayileri, piyango seyyahları, buna tanıktır!

Nilüfer, İtalyan Lisesinde öğrenim görmüş, rekabetçi koşullarda kendisini kanıtlamış, Cumhuriyet terbiyesi almış, değerli bir sanatçı, tam bir İstanbul kızı... mealen ne yalan ne rüya, "Hepimizin bu güzel Dünya" diyor ya... Öyle, değil! Hani derler ya, "hepimiz eşitiz ama birileri daha eşit" işte öyle bir devrandayız; sanattan siyasete, ticaretten bilime, kayrımacı ve buyurmacı bir dünyanın kurbanlarıyız.

Ve bu dünya bu yükü yarım asır daha taşırsa, o beyler, o egemenler, o elitler, şatolarında, saraylarında, aynı haltları yemeye devam edebilirler... Ancak, bu yıkımın, bu vandallığın, bu kirliliğin ve bu insani açıdan ayıplı, kusurlu, kara düzenin farkında olan bizler, bir araya gelirsek, herkese yaşam hakkı tanıyan ve geleceği olan bir Dünya, kurabiliriz.

İnsanı doğallaştıran, doğayı insanileştiren bir düzen, kimseyi dışlamayan, önceliği çocuklar ve analar olan, eğitime, sağlığa kaynak ayıran, özgürlüklerin yaşandığı, bilimin aydınlattığı, hakça bir Dünya...

İşte ancak öylesi bir Dünya, hepimizindir! O arada değerli sanatçımız Nilüfer'e hem esenlikler diler hem de bıkmadan usanmadan o güzel şarkısını yine de söylemesini dilerim. Kimbilir belki de anlarız, öldürmeden de yaşamanın, sömürmeden de üretmenin, ezmeden de yönetmenin mümkün olduğunu...