Parçalanmış bir ailenin dünyaya kızgın, küskün ama bir o kadar da bağlı çocuğuyum. Manik depresifim, melankoliğim.. Kendimi seviyorum. yengeç burcuyum 24 yaşım bitti 25'ten gün alıyorum. Çalışıyorum.. Çok iyi bir işim var. Ama en çok da mutlu olmaya çalışıyorum.
Beni maymun ettin sen de olasın
okudum. ben hiç o anti-kahraman gibi olmamışım. Hiç benzer noktamız yok. sevdiğim adam küfür mü etti, "Hayde bree.." der coştururum belki de biraz güler sakinleşir, karsı cıkmak olmaz ki sinirli adama. İçti mi eşlik ederim. O güzel, dünya üzel, herşey güzel olsun diye. Düşüncelere dalıp gitti mi bölmem, izlerim yüzünün hatlarını, sevdiğim en güzel yerlerini, nefes alışını, şah damarının atışını... O ses çıkarana kadar beklerim. İzlemek çok güzeldir. Neyse bunları nedne anlattığımı da tam kestiremiyorum ama yazdım işte. Kısacası ben senin şu anti-kahramana hiç benzemiyorum. Anormal miyim? Yoksa yoksa ben kadın değil miyim :)))
26 Ocak 2009 11:02Sen de böyle yapıyor musun ?
peki sen pencerenin dışındaki dünyaya dalıp gittiğinde, senden başka, herkesin senin dışında bir hayatı olduğunu düşünüp kendine acıyor musun?
20 Ocak 2009 16:23Seni özledim baba
çocuklugumda yılda 1-2 kere gördüm babamı. öyle büyüdüm... ama anlıyorum sizi. ben şu anda baba özlemini had safhada yaşıyorum. yüreğim paramparça...
19 Eylül 2008 17:27- Toplam blog
- : 0
- :
- Kayıt tarihi
- : 14.07.08