O anı yakalamak

Öyle anlar vardır ki sevinci veya üzüntüyü doya doya yaşarsınız. Zembereğinden boşalmıştır her şey. Sözcükler, jestler, mimikler, mantık, akıl, duygular farklı bir kulvardadır artık. Sizin için anlam ifade eden her şey ama her şey farklı renge bürünmüştür. Kararsızlık mefhumunun sizin için anlamı ve ağırlığı yoktur. Her şey kendi mecrasındadır. O an ne zaman gelir? Bazen şartlar hazırlar o anı. Bazen o anlar çoktan gönlünüze yerleşmiştir. Artık mahkûmsunuz, o anların dünyasına. İtirazlar, direnişler beyhudedir. Yaşam ya çok anlamlı ya da çok anlamsızdır. 

Uçlardasınız. Mantık, makul, ortalama yoktur. O anlar bazen derin bir sevgiyle kendini gösterir, bazen de acı bir kederle. Yol ya bitmiştir, ya da yol yeni başlıyordur. Beyindeki melatonin veya serotonin ya minimumumdadır ya da maksimumdadır. Ne filozof Slavoj Zizek’in felsefi düşüncesine mahkûmsunuz ne de Friedrich Wilhelm Nietzsche’in. 

Sanki tüm bilim dalları çaresizliğini yaşamaktadır. Yarınlar ne bugündür ne bugünler yarına mahkûmdur. İçiniz ya sıcaktır ya da soğuktur. Daha önce yaptığınız bazı şeylerin ruhunuzdaki anlamı bambaşkadır, tarifsizdir, ulaşılmazdır, tekrarsızdır. Basit de olsa karmaşık da olsa yaşanılan bazı anların belleğinizdeki yeri sağlamdır, tartışmasızdır. Hazırlanacak listenin en başındadır. Bu bazen size söylenen tatlı bir söz olmuştur, bazen acı bir söz. Bazen içtiğiniz bir içecekte aldığınız tarifsiz zevk, bazen doyasıya bir uyku. Bazen sizi sarsan bir keder. Yaşam bazen bir anı yaşamakla anlamlıdır veya anlamsızdır.