- Kategori
- Aile
O sadece benim babammış...
Odayı boşalttıklarında benden başka kimse yoktu.
Hepsini kovalamıştı doktor.
Neden zahmet ettiniz diye bağırıyordu.
Aceleniz neydi?
Durumu ağır işte gelmek için son bir gün daha bekleyebilirdiniz.
Serum takılı elinin parmaklarını oynatarak yanına yaklaşmamı işaret etmişti
O kocaman nasırlı eli nasılda değişmişti.
Pamuk gibiydi .
Artık sigara da kokmuyordu.
Yanağımı acıtmıyordu.
Çocukluğumda aldığı bayram kıyafetleri geldi aklıma.
Kızlar hep dalga geçerdi benimle.
Bu yüzden Babama çok kızardım.
O yaşlarda çabuk boy atarmışım.
Paçasını iki defa katlamadan giydiğim pantolonum hiç olmamıştı.
Hem içine uzun don giyersem tam gelirmiş ve ıscacık olurmuş.
Bayram sabahları öptüğüm elini alnıma götürürken sertçe dokundururdu.
Asık suratıma kızardı ve ettiği masrafın beni sevindirmediğine.
Bu defa elini doyasıya öpebilecektim.
Öteki karısından ve öteki çocuklarından koptuğu bir anı fırsat bilerek.
Biriktirdiğim kadar. hatta dahada fazlasıyla.
Öncekilerde olduğu gibi sertçe geri çekemiyecekti.
Çünki o gücü yok olmuştu.