Öğretmen –Veli toplantıları.

Eskiden “e-okul” yoktu. Velilerle öğrencilerin ders ve davranış durumlarını “yüz yüze” konuşmak ve velileri bilgilendirmek için “şube bazında veli toplantıları” yapılırdı. Bu toplantılardan önce, okul  yönetimince, öğrencilere velilerine vermek üzere, toplantı yerini ve zamanını bildiren “davetiyeler” verilirdi.

Bu davetiyelerin ders durumu iyi olmayan ve velilerinin öğrenmesini istemeyen birçok öğrenci tarafından saklandığı, velilerine verilmediği de bilinen bir durumdu. Onun için velilere telefonla da ulaşılmaya çalışılırdı.

Günümüzde özellikle kalabalık okullarımızda, velilerin rahatlıkla görüşmelerinin sağlanması için, “görüşme günü ve saatleri” velilere iletilmektedir.

Oysa günümüzde, veliler okula bile gitmeden, internet üzerinden, kendilerine verilen “şifre” ile “e-okul”dan çocuklarının devamsızlık durumu ve ders notlarını kolaylıkla öğrenebilmektedirler. Bu “yüz yüze görüşme”nin yerini tutar mı?

MEB.Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğünün “Okul-Veli İşbirliği”konulu 2002/27 sayılı genelgesinde; Veli Toplantılarının yapılmasına ilişkin detaylı açıklamalar bulunmaktadır. “Bu toplantılara okul yöneticileri, okul psikolojik danışmanları (rehber öğretmenleri), sınıf rehber öğretmenleri ve alan öğretmenlerinin işbirliği içinde katılımı sağlanmalıdır.” hükmü en baştadır. Velilerin toplantılardan önce bu açıklamaları okumaları  yerinde olur.

Bu toplantılar Genel Veli Toplantısı, Şube Veli Toplantısı ve Bireysel Görüşmeler ( veliler ile yapılacak özel görüşmeler) şeklinde yapılmaktadır.

Şube Veli toplantılarında, özellikle “sınıf rehber öğretmeni” ve branş öğretmenleri, toplantı öncesinde öğrencilerin ders notları ve davranışları hakkında ön hazırlık yaparlar.   

İngilizce öğretmeni ve müdür yardımcısı olarak katıldığım bu toplantılarda, öğrenci velilerinin çoğunun zoraki geldiklerini gözlemledim. Hele çocuğunun ders durumu iyi değilse, aynı derslikte branş öğretmenleriyle görüşmek için sıra bekleyen diğer velilerin yanında, o velilerin eziklik hissettiklerini gördüm.  

Velilerin  “şube bazındaki” toplantılara katılmadan önce, çocuklarıyla okuldaki davranışları ve ders durumlarını konuşmaları ve toplantıya – öğretmenlerin çocuklarını kolayca hatırlaması için de- yanlarında bir resimle gelmeleri iyi olur.

Velilerin görüşmeden ne beklediklerini bilmesi, öğrenci hakkında konuşurken öğretmene pozitif yaklaşmaları, karşılıklı iletişim ve diyalog için önemlidir. Çözüme ulaşmak için “uzlaşı” içinde olmak her iki taraf içinde geçerlidir. “Benim çocuğum haklıdır.” anlayışı ile görüşme yapmaktan kaçınılmalıdır. Velinin elbette görüşünü bildirme hakkı vardır. Ancak görüşmelerde uygun ifadeler seçilmelidir.

Davranış sorunları olan çocukları için veliler, gerekirse (hastalık, boşanma, çocuklarının ayrı yaşaması, vb. ailevi konuları da) öğretmenler paylaşabilmelidir. Bu tür toplantılarda, velilerin not alması ve daha sonra çocuklarıyla bunları –uygun bir yaklaşımla-değerlendirerek, çözüme gitmeleri önerilmektedir.

Veli-Öğretmen görüşmelerininyılda 1 yada 2 kez değil, belli aralıklarla yapılması, öğrencilerin başarılarının artması ve varsa davranış bozukluklarının iyileştirilmesi bakımından daha iyi olur. Bunun için de, öğretmen ve veli “ortak çaba” göstererek, “sürekli diyalog” içinde olmalıdır.

 Sevgi ve saygılarımla.

Ali İhsan ÖZÇAKIR

MEB.Emekli Başmüfettişi