Öğretmenim

SİZİ ANNEM GİBİ SEVDİM ÖĞRETMENİM

Bundan dört yıl önce istanbul'un pek de gelişmemiş bir semtinde öğretmen olarak gittiğim okulda ilk gün bahcede dolaşıyordum bir öğrenci yanıma geldi şöyle bir kafasını okşadım adını sordum zil çalınca derse girdik neyse o gün gün boyu tenefüslerde hep o öğrenciyle beraberdik.

Ertesi sabah okula gelirken soğuk kış gününde okulun bahcesinde beni bekleyen o öğrenciyle tekrar karşılaştık tenefüste tekrar beraberdik öğrencim o kadar içtenlikle sarıldı ki dayanamayıp sordum; yavrum senin annen baban kim? dedim.

Öğretmenim benim annem yok öldü. Sizi de annem gibi gördüm sıcacıksınız ondan bu kadar çok yakın hissettim kendime dedi ve başladı anlatmaya ;

Çok fakirlerdi bir gün yolda kamyon devrilmiş annesi de kamyondan dökülen domatesleri toplayıp evine götürmek için kamyonun olduğu yere gitmiş işde oracıkda dökülen domatesleri toplarken bir arabanın çarpması sonucu ölmüş.
O an çok kötü hissettim kendimi ve ne yapacağımı bilemedim. Bir süre konuştuk derslerini çok çalışıp iyi bir meslek sahibi olmasını söyledim, bunun için de elimden geleni yapmaya hazır olduğumu belirttim.

Öğretmenlik o kadar kutsaldır ki kimse o çocuğa elbette annesinin sevgisini veremez ama biz öğrencilerimizi kendi çocuklarımızdan ayırt etmeyiz onlar da bizi anneleri gibi görüp, severler, sayarlar.

Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler günü kutlu olsun saygılarımla.