Okul bitti ya şimdi?

Üniversitemi bitireli daha 1 ay bile olmadı. 4 Ağustos'ta mezuniyet törenime katıldım ve en sonunda da diplomama kavuştum. 5 senelik eğitimim sonunda sadece bir kağıt parçası almak beni düşündürdü. Biraz daha şaşalı birşey yapabilseler keşke...Şaka bir yana, bir taraftan üstümden koskoca bir yükün indiğini hissettim. Ailem mutlu, ben rahat, arkadaşlarımda benimle beraber sevinçliydiler. Bir dönem bitti yeni bir dönem başlıyor.

Hayat aynı şeyleri sunabiliyor insanın başına. İnen yükümün yerine başka yük bindi... Belirsizlikleri sevmeyen bir insan olarak, iş bulma isteğim her geçen gün çoğalıyor. Bu yazıyı yazmamın nedeni benim gibi binlerce yeni mezun olmuşların hallerini biraz daha açık dille anlatmak. Sabır lazım, araştırmacı olmak lazım, pozitif düşünebilmek lazım ama aynı zamanda da şans lazım. Bunların sinerjisi ortaya insanın yüreğinde istediği bir işe sahip olmak için olmazsa olmazlar. Bende bunları kendi çapımda yapmaya çalısıyorum.

Bugün aklıma bir türlü iş bulamayanlar geldi. Üniversite ise üniversite, dil ise dil, teknolojik bilgilerse onlardan da olan bircok kişi var ama tabii işsizlik oranına bakarsak o da şaşırtıcı. Bunlar insanı korkutabilecek şeyler ama benim mesajım korkmamak!!! İnandığımız şeyler için çabalamak ve de asla fakat asla pes etmemek. İnsan kalbini dinlemeli ve ne istediğini çok iyi bilmeli.

Farkındayım, bunları söylemek kolay! Ben de bunları gerçekleştirme çabasındayım. Ben benim yerimde olanlara kolay gelsin ve sinirlerinize hakim olun demek istiyorum. Sinir sistemimize daha cok ihtiyacımız olucak!

Herkese bol güneşli ve Ankaralılara da bol sulu günler diliyorum...